Browsed by
Category: Avonture

Selekteer die kategorie van briewe wat jy wil lees.

München – veel meer as Oktoberfest

München – veel meer as Oktoberfest

Comments 0 Comment

Aangesien ek in Oktober verjaar, mag ek elke jaar ons herfswegbreek bestemming kies. Ek kies gewoonlik lande oos van Switserland, want die herfskleure is pragtig. In die verlede het ek Boedapest in Hongarye en Tirol in Oostenryk gekies. Hierdie jaar het ek my visier op München, Duitsland gerig.

München, die hoofstad van Bavaria, is bekend vir sy besonderse bier. Terwyl baie mense dit ken as die tuiste van Oktoberfest, die wêreld se grootste bierfees, was ons besoek net ná die feesvieringe. Ons het vinnig agtergekom dat München baie meer bied as bier en feesvieringe. Die stad het pragtige parke, ‘n ryk geskiedenis en verrykende ervarings.

Tuisdorp van BMW

München is die geboortedorp van my gunsteling motorhandelsmerk, BMW. Dit staan ​​vir Bavariaanse Motor Werke. Tydens ons besoek het ons in BMW se geskiedenis gedelf en gesien hoe dit van sy nederige begin tot die motorreus ontwikkel het.

Die indrukwekkende argitektuur van die BMW Welt-geboue weerspieël die handelsmerk se innovasie en elegansie. Binne het ons verskeie areas verken, insluitend die ontvangsgeriewe en die ruimte waar hulle die sleutels van splinternuwe voertuie aan hul opgewonde eienaars oorhandig.

My pa was passievol oor meganiese ingenieurswese en was saam met my toe ek my eerste BMW getoetsbestuur het. Ek wens ek kon hierdie BMW-ervaring in München met hom deel.

Wetenskap en Tegnologie Museum

Duitsland is lank reeds die middelpunt van wetenskaplike briljantheid. Die land het van die mees invloedryke geeste in fisika, wiskunde, chemie en ingenieurswese voortgebring. Dit het dus gepas gevoel om die ikoniese Deutsches Museum te besoek.  Dit is een van die grootste museums gewy aan tegnologie en wetenskap, ter wêreld.

Die groot verskeidenheid uitstallings was verbysterend. Vriende het ons aangeraai om op ‘n paar temas te fokus aangesien die museum veels te groot is om alles op een dag te verken. Ons het besluit om op Optika, Elektronika en Wiskunde te konsentreer. Later het ons ook na die modeltrein- en brugbou-uitstallings gaan kyk.

Die uitstallings is interaktief en nooi jou uit om met jou sintuie te ontdek. Die museum is enorm, en jy kan maklik in sy nimmereindigende gange verdwaal.

Duitse Kultuur en die Ou Stad

Marienplatz is al eeue lank die hart van München. Dit het eens gedien as die stad se bedrywige mark waar handelaars eiers, meel, wyn en vis verkoop het. Vandag is dit ‘n plek waar plaaslike inwoners en toeriste bymekaarkom, veral tydens geleenthede soos die Kersmark wat die plein elke winter met feestelike vrolikheid vul.

Klokkespel

Die Nuwe Stadsaal oorheers die noordekant van die plein. Sy gotiese argitektuur is indrukwekkend, maar die hoofattraksie is die historiese klokkekspel wat twee keer per dag lui. Met 43 klokke is dit een van die grootstes in Europa. Tydens die klokkespel voer beeldjies tonele uit München se verlede op.

Viktualienmarkt

Ons het ook die Viktualienmarkt besoek wat vroeër ‘n boeremark was. Deesdae is daar sowat 100 stalletjies wat alles van vrugte en groente, vis en vleis tot brood, speserye en lekkernye verkoop, asook lieflike geskenke en aandenkings.

Daar is ook ʼn groot biertuin waar almal sit en gesels en alles dophou. In Switserland en Duitsland is dit wettig om reeds van die ouderdom 16 af al bier te drink.  Hulle verkoop biere in halfliters of volliters.  Ons het toe maar in eg Duitse tradisie ingeval met ‘n bier en Bratwurst met sauerkraut.

Bavariaanse gees in Hofbräuhaus

Vir my verjaardag wou ek regte Bavariaanse kos en gees ervaar. Die aanvanklike plan was om na die legendariese Hofbräuhaus te gaan. Ons het binnegestap en die indrukwekkende plek ervaar, maar dit was so vol dat ons op ‘n kleiner soortgelyke plek met minder toeriste besluit het.

Die Duitse musiek en die plek se dekor het `n gasvrye atmosfeer geskep om die tradisionele Duitse kos in te geniet.  Ons het sit en kyk hoe hulle elke nou en dan `n nuwe biervat bring om die glase uit vol te maak.

Nymphenburg Palace

Die Numphenburg Paleis was die somerwoning van die Bavariaanse heersers gedurende die sewentiende en agtiende eeu.  Ek het veral die tuine van die Nymphenburg Paleis in herfskleure getooi, baie geniet. Dit word baie goed instand gehou en bied  ʼn pragtige agtergrond vir troufoto’s.

München is die rivierbranderplankry hoofstad van die wêreld

Ons het ontdek dat die wêreld se grootste stedelike branderplankryplek in München is. Die stad se Eisbach-rivier, ‘n 2-kilometer stuk met mensgemaakte golwe, lok branderplankryers van oor die hele wêreld. Die naam “Eisbach” beteken letterlik “ysspruit”, wat gepas is. Plaaslike inwoners en toeriste kom  bymekaar om te kyk hoe waaghalsige branderplankryers in die rivier se stygende getye balanseer.

München se kombinasie van kultuur, geskiedenis en hartlike kos maak dit  ʼn goeie bestemming vir ‘n herfsuitstappie.

Groete

Emsia

Ons eerste strandvakansie in Kroasië

Ons eerste strandvakansie in Kroasië

Suid-Afrika word deur oseane omring. Ons assosieer gevolglik somervakansies met wit strande en die klank van brekende golwe. Terwyl Switserland pragtige natuurskoon bied, verlang ons soms na die see. Ons mis dit om kaalvoet op die sand te loop, sandkastele te bou en in die branders te speel. Al die lede van die Goosen gesin is mal oor water en die strand is ons idee van ‘n Happy Place.

Ons het lank na ‘n strandvakansiebestemming in Europa gesoek. Beskikbaarheid en bekostigbaarheid van die pragtige liggings langs die Middellandse See het uitdagings gestel. Ná ’n lang en strawwe winter smag mense regoor Europa na son en see.

Toe Zander ‘n plek vir sy uitruilervaring moes kies, was sy topprioriteit ‘n land met ‘n kuslyn en golwe. Sy droom het waar geword toe hy ‘n uitruilgeleentheid in Perth gekry het. Hulle kon na skool strand toe gaan en ondanks die winter in Australië het hulle baie tyd in die see deurgebring en verskeie aktiwiteite geniet. Hy het selfs die kans gehad om te leer branderplankry.

Kampterrein in Kroasië

In ons soektog het ons op Kroasië gefokus en ‘n kampplek genaamd Mont Perin ontdek. Dit is by die see naby Rovinj in die Istrië-streek van Noord-Kroasië geleë. Dit het geblyk die perfekte keuse vir ons te wees. Die kampeerterrein bied verskeie soorte akkommodasie, insluitend kampeerplekke, mobiele huise, en ‘n verskeidenheid van villas.

Ons het in ‘n villa naby die see gebly en het elke oggend vroeg in die see geswem. Die strande was klipperig, so ons het waterskoene vir gemak gekry. Een voordeel van ‘n klippiestrand bo ‘n sanderige een, is dat die huis sandvry bly. ‘n Mens kon duidelik tot op die bodem deur die rustige en mooiste turkooisblou kleur water sien.

Vermaak

Die kampterrein het ‘n verskeidenheid vermaaklikheidsopsies vir gesinne gebied. Die baai-area het aangewese plekke vir swem, roei of roeiplankry (SUP’s). Ander gebiede was meer klipperig, perfek om die onderwaterwonderland met ‘n duikbril te verken. Bedags het die kinders die opblaas-speelarea in die see geniet. In die aand het hulle animasie films op `n grootskerm in die see gewys

Die kampterrein het ook tennis-, vlugbal- en sokkerbane en ‘n dinosourus-tema waterpark vir gesinne met jonger kinders gehad.

Vervoer

Die kampterrein is redelik groot. Om dit vir almal maklik te maak om rond te beweeg, is daar ‘n treintjie wat gereeld deur die terrein loop. Vir diegene wat nie hul eie saamgebring het nie, is fietse ook te huur. Ons was verheug om te ontdek dat elke villa ‘n klein elektriese of gholfkarretjie het.

Die villa se Twingo het Zander se eerste bestuursles in Kroasië moontlik gemaak. Ons het ‘n paar keer tennis gespeel en daarna het Zander ons terug huis toe gery. Charl het van voor instruksies gegee terwyl ek senuagtig agter gesit het. Gelukkig het hy baie goed reggekom. Dit is baie makliker om  met ‘n elektriese motor te leer bestuur as met `n handrat pertrol model soos wat sy ouer broers moes doen.

Bakkery en vars groente uit die tuin

Die kampterrein beskik oor ‘n bakkery, waar mense vroegoggend gretig in die ry staan ​​om ‘n vars broodjie of croissant saam met hul koffie te geniet. Elke oggend, nadat ek en Zander vinnig in die see geswem het, het Charl ons met warm, varsgebakte croissants bederf.

Ons was verheug om te ontdek dat Mont Perin groentetuine het. Die kampterrein bied gaste twee keer per week ‘n komplimentêre sak vars Mediterreense groente. Die sak het tamaties, komkommers, soetrissies, eiervrugte en murgpampoene ingesluit. Saam met die groente het ons ook ‘n spanspek en waatlemoen ontvang. Ons het die vrugte en groente in ons slaaie, pastasouse gebruik en ook gereeld ratatouille gemaak.

Vroegaand, was die kampterrein met heerlike kosreuke gevul. Kampeerders het hul maaltye op gasstowe voorberei aangesien oop vure nie toegelaat is nie.

Dinasours beendere in die Istrië area gevind

Ons het opgemerk dat baie waterparke in die Istrië-streek ‘n dinosourus-tema het. Dit het volkome sin gemaak toe ons uitvind dat Istrië die enigste streek in die Middellandse See is waar duikers dinosourusbene gevind het. In 1992 het ‘n duiker ‘n terrein met bene op die seebodem naby Bale-Valle ontdek, wat die eerste ontdekking van dinosourusoorblyfsels aandui.

Die bene het die bestaan ​​van ten minste tien groepe dinosourusse onthul, insluitend die plantvretende Brachiosaurus, een van die grootste en swaarste dinosourusse ooit. Hierdie massiewe wese was 20 tot 25 meter lank, met ‘n nek van ongeveer 10 meter lank.

Ons is dit almal eens dat hierdie een van ons lekkerste vakansies in Europa was. Ons het vergeet van tyd en net oorgegee, lekker en gesond geëet en baie goed geslaap. Moeder Natuur het mooi na ons gekyk.

Herinneringe in ‘n Fotovideo:

Groete

Emsia

Venisië het my asem weggeslaan

Venisië het my asem weggeslaan

My geliefdes beskryf my as prakties en realisties. Ek bekyk plekke en situasies deur hierdie lens, wat dikwels tot baie hoe en waarom vrae lei. My kameralens help my om die mooi, die ou, die snaakse en die anderse te sien en te geniet. In Venesië was daar baie om te geniet, te waardeer, oor na te dink en wonder. Venisië, bekend as die “Stad van Kanale” of die “Drywende Stad,” is skilderagtig en fassinerend.

Toerisme in Venisië

Die kanale van Venesië se historiese kwartier maak dit een van die mees besoekte plekke in Europa. Verlede jaar het 20 miljoen reisigers Venesië, wat net 50 000 inwoners het, besoek. Om die impak van oortoerisme te versag, het stadsamptenare verskeie maatreëls ingestel. In 2021 het hulle plesierbote verbied om aan te dok, toergroepgroottes tot 25 mense beperk en ‘n fooi vir dagbesoekers ingestel.

Ons het ons vakansie met ‘n kort besoek aan hierdie pragtige historiese stad afgesluit. Ons het op ‘n warm Sondagmiddag by St. Lucia Venesië-treinstasie aangekom. Ons verblyf was so 2 kilometer weg en hoewel ek mal is oor stap, was hierdie stap amper te veel vir my. Toeriste het in die strate saamgedrom en ons moes met ons bagasie deur die massas navigeer, terwyl sweet teen my rug afstroom. Om my swaar tas en rugsak oor die baie kanaalbrûe met baie trappies te dra, was besonder uitdagend. Ek was dankbaar dat Charl die navigasie tussen al die nou en kronkelpaadjies behartig het.

Venesië berei reeds van vroegoggend af vir die toeriste voor

Om vroeg in die oggend wakker te word as ‘n stad ontwaak, maak my opgewonde. In Venesië het die inwoners baie vroeg begin met voorbereidings vir die nuwe dag. Die geur van varsgemaalde koffie en gebak het in die lug gehang. Seevoëls het opgewonde by die vismark geskree. Handelaars het voorrade uit hul mobiele stalletjies uitgepak. Bote op die kanale het goedere vir winkels en restaurante ingebring terwyl rommel verwyder is. Dit alles in die vroeë ure gebeur, want bedags vul toeriste op gondels die kanale.

Gondels op die kanale

Gondels is ‘n historiese en tradisionele deel van Venesië, wat ‘n ikoniese manier bied om die stad te verken. In die 17de en 18de eeue het gondels ‘n hoogtepunt bereik in gewildheid, met ‘n geskatte 10 000 in Venesië. Daarteenoor word slegs sowat 400 deesdae hoofsaaklik vir toerisme gebruik.

Vroegoggend het ons gesien hoe gondeliers die bote vir die dag voorberei het. Om ‘n gondelier te word vereis meer as 400 ure se opleiding oor ses maande. Benewens die bemeestering van gondelmaneuver- en lewensreddingsvaardighede, leer hulle ook vreemde tale en Venesiese geskiedenis en kultuur.

Basilica van San Marco

Die Basilica di San Marco (St. Mark’s Basilica) is die katedraalkerk van Venesië en is saam met sy plein die bekendste en mooiste landmerk in die stad.

Volgens oorlewering het Markus die kerk in Egipte gestig en is hy as biskop van Alexandrië aangestel nadat hy saam met Petrus in Rome gedien het. Mense het geglo dat hy daar as ‘n martelaar gesterf het. Agt eeue nadat hy in 68 nC gesterf het, het die Venesiërs sy liggaam na Venesië gebring. Die stad se regerende klas wou St. Markus as die beskermheilige van hul ekonomiese status hê, en daarom het hulle gereël om sy liggaam uit Egipte te smokkel.

Murano die glaseiland

Ons het Murano, die glaseieland, met `n taxibootbesoek. Glaswerk is `n ou en belangrike kunsvorm en was vir honderde jare een van die belangrikste kommersiële nywerhede van die Venesiese Republiek. Stadsowerhede het die glasoonde is gedurende 1291 na Murano verskuif om die stadsentrum teen die risiko van brand en die uitlaat van handelsgeheime oor die produksieproses te beskerm. Die glasmeesters kon ook vaardighede en tegnieke uitruil en so die kunsvorm tot nuwe hoogtes verhef.

Ons het `n demonstrasie bygewoon waar ons kon sien hoe kunstenaars werk en glas blaas met eeue-oue tegnieke om die mooiste ornamente na vore te bring.  Daarna het ons `n uitstalling van die mooiste kunswerke besoek.

Die Venisië Karnaval

Verkopers het maskers vir die Venesiese Karnaval by die meeste stalletjies en markte verkoop. Hierdie geleentheid is wêreldwyd bekend vir sy pragtige kostuums en maskers. Die viering duur tien dae in Februarie, waartydens mense pragtig aantrek en aan georganiseerde parades of eenvoudige optogte op straat deelneem.

Die Karnaval voer sy oorsprong na die Middeleeue terug en het vir etlike eeue voortgeduur. Mense het die tradisie in 1797 afgeskaf, maar dit in 1979 laat herleef. Dit lok jaarliks ​​ongeveer 3 miljoen besoekers.

Venisië is besonders en een van Italië se mooiste stede

Die drywende stad, met sy kronkelende kanale, treffende argitektuur en pragtige brûe, is ongetwyfeld een van Italië se wonderlikste stede. Die standbeeld van die wit hande in Venesië het my met ‘n boodskap gelaat. Hulle simboliseer die nodigheid om brûe te bou en verskille te oorkom. Elke stel hande verteenwoordig ‘n ander menslike waarde soos liefde of wysheid.

As jy van reis hou, is Venesië die moeite werd om te besoek en te ervaar. Ek beveel egter aan om die tyd van die jaar vir jou besoek met sorg te kies en so lig as moontlik te reis.

Groete

Emsia

Zander se Australië uitruilervaring

Zander se Australië uitruilervaring

Ons was baie verlig toe ons foto’s van ‘n Emirates-vliegtuig met ‘n pragtige oranje sonsondergang as agtergrond van Australië ontvang het. Zander en Campbell was veilig in Perth ná die 24-uur-vlug en Campbell se ses weke uitruilervaring in Switserland.

Die tydsverskil het oproepe moeilik gemaak, maar Zander het belowe om elke dag vir my ‘n stemboodskap te stuur voordat hy gaan slaap. Elke dag se boodskap het begin met. “Ek het ‘n baie lekker dag gehad. Dit was ongelooflik.”

 “Die uitruil het tot dusver goed verloop! Ek hou van Campbell se familie. Hulle is gawe en vriendelike mense. ”

Aankoms

Die Grieves-gesin het Sondag vir Zander Scotch College en sy omgewing gewys en toe langs die strand gestap en in die see geswem. Ná middagete het hulle agter ’n boot gewakeboard en van hoë rotse af in die water geduik. Die dag is afgesluit met ‘n skaapboud vir aandete en ek kan nie dink hoe die dag beter kon gewees het nie!

Scotch College

Campbell se ma het vooraf Scotch College skooldrag vir Zander gereed gehad. Maandagoggend kon ek albei jong mans met trots in hul skooldrag geklee, sien. Die Senior Skool het 10 Huise (pastorale groepe), elk met ‘n unieke tartan-das wat Skotse erfenis weerspieël. Campbell en Zander is in St. Andrews House.

“Die uniforms was nogal ‘n aanpassing om te maak. Dit is baie meer werk om elke oggend ‘n knopies-hemp en ‘n das aan te trek en ook elke keer nadat ons LO gehad het. Ek vind egter ‘n paar aspekte van die dra van ‘n eenvormige uniform gerieflik. Ek hoef nie voortdurend te dink aan wat ek die volgende dag dra nie. Dit is ‘n maklike stelsel. ”

Kapeldiens

Maandagoggend het met ’n diens in die skool se kapel, met pragtige loodglas versier, begin. Daarna het die skool hom met ’n Macbook toegerus  om vir sy tydperk daar te gebruik. Hy was baie opgewonde oor Fotografie en Digitale ontwerpklas waarin hulle `n album omslag moes gemaak het.

Akademie

Zander het ook Ekonomie as vak, wat hy nog nooit voorheen gehad het nie. Hy het ingestem om op die tweede dag saam met al die ander studente ‘n Ekonomie toets, wat uit drie lang vrae bestaan het, te skryf. Volgens hom het hy sy algemene kennis gebruik om te verduidelik hoe besigheids- en ekonomiese siklusse werk.

Marsjeer en Gemeenskapsdiens

Zander het Vrydag aan die skool se marsjeerkompetisie tussen die verskillende Huise deelgeneem. Hy was senuweeagtig omdat hy nie die rede wou wees dat die Huis punte verloor nie. Sy terugvoer was dat hy dit moeilik vind om te marsjeer as hy dink oor wat hy doen. Dit was die beste om glad nie te dink nie.

Hulle het die week afgesluit met gemeenskapsdiens by die Salvation Army en gehelp om kospakkies voor te berei en asblikke uit te sit.

Son en see

Zander was in die sewende hemel toe hulle na skool strand toe is. Hulle het in die see geswem en tjips en calamari geniet terwyl hulle na die goue oranje sonsondergang oor die see gekyk het. Die Grieves-gesin het hulle vir branderplankry-lesse ingeskryf, maar tot dusver was die branders te groot en onveilig oor naweke.

Sport

Die Grieves-gesin behoort aan ‘n Uni Hokieklub en Zander het die aktiwiteit en samesyn, saam met goeie musiek, baie geniet.

Scotch College vereis dat die studente aan ten minste een sportsoort deelneem. Zander het saam met Campbell sokker gespeel en selfs aan naweekwedstryde deelgeneem. Hy het die sokker minder kompeterend as in Europa ervaar.

Hulle het die eerste week met ‘n Australian rules football, ook bekend as Australiese sokker of net “footy”, afgesluit. Ek het geleer dit is ‘n kontaksport wat deur twee spanne gespeel word, bestaande uit agtien spelers elk op ‘n ovaalvormige veld, dikwels ‘n aangepaste krieketveld. Dit was opwindend en het met ‘n verrassend gelykop eindtelling geëindig. Benewens hierdie eerste ervaring gedurende die naweek, het Zander ook vir die eerste keer na ‘n netbalwedstryd gekyk, branderplank gery en veerpyltjies gespeel.

Hulle het die tweede week en Meimaand met ‘n sokkerwedstryd tussen AC Milan en AS Roma in die Opus-stadion, afgesluit. Dit was die eerste keer dat hierdie A-liga-spanne kop-aan-kop op Australiese bodem gespeel het en dit was ‘n ongelooflike ervaring vir hom.

Kos

“Ek het ook ontdek dat baie van die produkte wat ek van Suid-Afrika mis, hier beskikbaar is. Dit is waarskynlik omdat albei lande deel van die Commonwealth is. Ek het vir my ‘n groot Cadbury Top Deck chocolate gekoop. Ek sal vir jou ‘n AERO Peppermint Chocolate bring”

Cambell en Zander in die nuus

Die Grieves-gesin het lank beplan om Zander Sydney gedurende die langnaweek aan die begin van Junie te wys. Hulle was egter baie teleurgesteld toe Virgin Airlines die vlug gekanselleer het. Campbell en Zander het in die media verskyn nadat verslaggewers hulle oor die situasie ondervra het. Ek kon net glimlag toe ek ‘n videogreep van Campbell en Zander op die 19:00 nuusbulletin op Australië televisie ontvang het.

Aangeheg is ‘n uittreksel uit die nuusberig: “Vlugte gekanselleer by Perth-lughawe.”

Groete

Emsia

‘n Ausie se Switserse uitruilervaring

‘n Ausie se Switserse uitruilervaring

Ons het die geleentheid gekry om weer na Switserland deur die oë van iemand wat dit vir die eerste keer ervaar, te kyk.

Die boodskap van Campbell se ouers om te laat weet hulle is oppad lughawe toe, het ons met baie deernis gevul. Dit was hulle beurt om as ouers om te laat gaan.

‘n Lang vlug vanaf Perth na Dubai en dan daarvandaan na Zurich om sy 6 weke in Switzerland as deel van die uitruilprogram deur te bring, het voorgelê. As 15-jarige moes hy hierdie reis op sy eie aanpak. Doeane beamptes in Perth het as veiligheidsmaatreël dadelik Campbell se pa gebel om te bevestig dat hy kennis van hierdie jong man se vlug uit sy tuisland dra.

Vlug van Perth na Zurich

Vroeg Saterdagoggend het sy ma laat weet dat reissiekte die eerste been van die vlug moeilik gemaak het. Campbell het agterna vertel hoe sorgsaam die Emirates vlugpersoneel na hom tydens die vlug omgesien het.  ‘n Mediese dokter het hom in Dubai ingewag en met die regte medikasie vir die vlug na Zurich uitgehelp.

Na sy aankoms in Zurich, het hy die aand sommer vroeg aan die slaap geraak, maar wees tydsverskille was hy die volgende oggend vieruur helder wakker. Dit het hom `n ruk geneem om aan te pas. Sondag het ons saam met hom in die woud gaan stap en Zander het vir hom die dorpie waarin ons woon asook die skool gaan wys. 

Deel van ons gesin

Campbell het sommer dadelik in ons harte ingekruip. Hy het moeite gedoen om raakpunte met elkeen van ons te vind. Hy is nuuskierig en vra vrae om sin van sy nuwe omgewing te maak. Die jong man is respekvol en dit was dadelik duidelik dat hy uit ‘n liefdevolle huis kom.  Sedert hul uitruil goedgekeur is, het hy en Zander reeds begin kommunikeer. Hulle was dus nie vreemdelinge vir mekaar nie. Hulle het hul waarnemings bespreek en infrastruktuur, wetgewing en landskappe tussen die onderskeie lande vergelyk.

Campbell het drie wense gehad vir sy tyd in Switserland.  Hy wou graag sneeu ervaar, Kaasfondue proe en homself te verdiep in die klanke van Frans wat deur moedertaalsprekers gepraat word. Ons het vir Sondagmiddagete saam met hom Kaasfondue geniet en een van sy wense vervul. 

Die kaas was baie sterkter as wat hy verwag het, maar hy het dit tog geniet. Ons het die volgende naweek hom aan Raclette bekend gestel.  Hy het dit baie geniet en gevra of ons die ervaring kan herhaal.

ICSZ Skool

Campbell wat aan skooluniform gewoond is, was opgewonde om vir ses weke in gewone klere skool te kon bywoon. Die skool het hom goed verwelkom en ek dink die feit dat beide die uitruilonderwyser en die skoolhoof van Australië kom, het ‘n ekstra positiewe bydrae gelewer.

Aangesien hy in ‘n seunskool is, was dit ook ‘n nuwe ervaring om die meisies in die klas by hulle te hê. Hy het die ander studente as verwelkomend ervaar. Campbell is baie goed in Wiskunde en ons was dankbaar dat hy en Zander saam vir hulle Wiskundetoets kon voorberei en op die ou end baie goeie punte gekry het.

Gedurende sy tyd in Switserland het die skool ook ‘n TEDx aangebied met ICS-studente as sprekers. Dit was die eerste keer dat ons almal so ‘n geleentheid bygewoon het.

Zürichmeer

Een van Zander se groot wense was om vir Campbell Zurich se ou stad te gaan wys en in die meer te swem.  Ek kon maar net lag vir die twee 15-jariges wat van koue gebibber het terwyl hulle al hulle moed bymekaar skraap om die 12-grade meerwater aan te durf. ‘n Warm sjokolade drankie langs die meer moes help om hulle na die tyd op te warm.

Sneeu ervaring

Campbell se heel grootste wens was om vir die eerste maal in sy lewe sneeu te ervaar.  Aangesien dit sommer vinnig na sy aankoms warm geword het, het ons hom die eerste naweek Alpe toe geneem. Daar was gelukkig nog genoeg sneeu in Arosa sodat hy en Zander teen die berge met die ski lifts op kon ry en met die slees af kon afgly.  Campbell se opgewonde reaksie oor die sneeu het die uitstappie vir ons genotvol en bevredigend gemaak.

Hierdie opwinding het nuwe hoogtes bereik toe dit onverwags in April begin sneeu. Hy kon nie wag om buite te kom en die sneeu te ervaar nie.  By die skool het van die onderwysers hom toegelaat om tydens klastyd buitentoe te gaan en hy kon tydens middagete aan sneeugevegte met die ander seuns deelneem

Switserse kultuur ervaring

Tydens Campbell se tyd in Switserland was dit die lentefees, ‘n eeue oue tradisie wat ‘n aanskoulike kulturele ervaring is. Mense in geskiedkundige kostuums, musiekensembles en perde wat in blomme en vlae versier is, kom rondom die Böögg, wat soos `n sneeuman lyk en winter simboliseer, bymekaar. Om 18:00, word die brandstapel wat die Böögg bo-op dra, aan die brand gesteek.

Volgens volksoorlewerings voorspel die spoed waarteen die vuur die sneeumanfiguur verswelg en sy kop, gevul met klappers laat ontplof, die kwaliteit van die naderende somer. Daar was egter ‘n stormsterkte wind en vir die rede kon hulle vir die eerste keer in die geskiedenis nie die sneeuman aan die brand steek nie.

Die Franse streek in Switserland

Campbell neem Frans as tweede taal in die skool en wou baie graag Frans in ‘n Franse streek hoor en bepaal hoeveel hy kon verstaan.  Ons het dus met die trein die Romandie streek besoek. Dit is  ‘n drie-uur lange rit wat die dag kort maak. Daar was soveel om hom te wys maar het die Olimpiese Museum in Laussane besoek, vanaf Montreaux al langs die meer na die Chatau die Chillion gestap en sjokolade crepes in Vevey gaan eet. 

Hy was ingenome toe hy die taal kon verstaan en hy het alles wat hy kon lees vir ons vertaal en ook in Frans met die mense in winkels gesels. Ons beplan om saam met hom die langnaweek in Mei Parys te besoek om sy Franse ervaring verder uit te brei.

Hieronder is ‘n musiekvideo met meer foto`s van die eerste twee weke se ervaringe.

Daar is natuurlik nog baie dinge wat ons vir hom wil wys en ervaringe wat ons met hom wil deel in die tyd wat hy nog in Switserland is voordat hy en Zander Perth toe vlieg.

Groete

Emsia

Ons eerste ski vakansie in Livigno, Italië

Ons eerste ski vakansie in Livigno, Italië

Dit is ons vyfde winter in Switserland en ons kan steeds nie ski nie. Ons het lankal vrede gemaak met die feit dat ons die sneeu op ander maniere as ski kan geniet. Aangesien al Zander se vriende gedurende die wintermaande ski, was dit nodig dat ons hom die geleentheid gee om te leer.

Livigno, klein Tibet van die Alpe

Ons het op Livigno in Italië besluit.  Dit is gerieflik naby aan ons veral met die trein wat motors saam met die insittendes deur die Alpe vervoer. Livigno word ook soms die Tibet van die Alpe genoem, hoofsaaklik as gevolg van sy hoogte bo seespieël en klimaat.  Die streek beleef lang en koue winters wat gekenmerk word deur aansienlike sneeuval. Gedurende hierdie seisoen vries die strome en mere in die vallei, wat bydra tot die skilderagtige winterlandskap.

Die omgewing bied vele geleenthede om die sneeu te geniet. Berge aan weerskante van die dorp spog met verskeie ski hellings maar ook pragtig ingerigte sneeuparke. Tydens ons besoek was dit duidelik dat voorbereidings in Livigno vir snowboard- en freestyle kompetisies vir die Milaan-Cortina 2026 Winter Olimpiese Spele aan die gang was.  Tydens ons besoek het ons nooit nodig gehad om met ons motor te ry nie. Die middel van die dorp is `n motorvrye area en gratis busvervoer is in die ski seisoen vir besoekers beskikbaar.

Die dorp is in die feestyd pragtig versier en en het uitstekende geleenthede vir belastingvrye inkopies gebied. Boonop het die Kersdorpie bekoorlike houtstalletjies met ‘n verskeidenheid handgemaakte geskenke gehad. Ons het naby ‘n bakkery gebly, en ek het dit geniet om elke oggend deur die sneeu te stap vir varsgebakte Italiaanse brood.

Baie Suid Afrikaners

Livigno geniet gewildheid onder Suid-Afrikaners. Ons het talle Afrikaanse gesprekke op straat gehoor. Ek en Charl het geglimlag toe ons hoor hoe ‘n man aan sy vrou in Afrikaans erken, “Ek besef nou dat ek heeltemal te oorgewig en onfiks vir hierdie tipe aktiwiteit is.”

Ek het Livigno as ‘n jong volwassene saam met ‘n groep Suid-Afrikaners vir ‘n ski-vakansie besoek. Vordering was stadig aan my kant. Dit het my vier dae geneem voor ek op die ski’s kon navigeer, draaie uitvoer en stop sonder om te val. Nietemin het die bevrediging om ‘n nuwe vaardigheid te bemeester ‘n blywende indruk gelaat.

Zander leer ski

Zander het die ski-skool in die oggende baie geniet en gou reggekom. Dit help as jy op 15 jaar, die jongste in jou groep is en risiko’s net iets is waaroor ouer mense hulle bekommer.  Ek het my verstom oor hoe vinnig die ski instrukteurs die klein kindertjies leer om te ski.  Hulle is absoluut vreesloos en is sommer gou gereed om van bo af met uitstekende tegniek teen die ski-hellings af te ski.

Na middagete het Zander sy nuutgevonde vaardighede op die ski-hange naby ons huis geoefen. Ek en Charl het verskillende kabelkarre teen die berge op gevat en verskeie roetes verken. Daar is ‘n bevredigende gevoel wanneer jou stewels knars op die vars versorgde sneeu en jy kan afkyk na die dorpie met sy sneeubedekte dakke en bevrore meer.

Elke sport het sy beserings en ons het ongelukkig heelwat ski ongelukke aanskou.  Die nooddienste is baie goed opgelei en het die beseerdes vinnig tot hulp gesnel. My hart het amper gaan staan toe Zander  op dag 3 noem dat hy `n swart roete uitprobeer het.

‘n Vriendin het gewaarsku, “In reisversekering se fynskrif staan hulle dek nie ongelukke op swart roetes nie.  As jy seerkry neem hulle jou na die naaste hospitaal in St. Moritz in Switserland.  Soos jy self weet is dit een van die oudste en duurste ski-oorde in Switserland. Ons het altyd gespot as jy daar op `n swart roete seerkry moet jy hoop iemand dink daaraan om jou na `n blou of rooi roete te sleep. Anders sal jy jou huis moet verkoop om die mediese kostes te dek!”

Centrale ski skool

Dinsdagaand het die ski-instrukteurs van die Centrale Ski skool, waar Zander ingeskryf was, ‘n vertoning op die ski-hange aangebied. Ek het ook 25 jaar gelede dieselfde skool bygewoon en kan die Oujaarsaandvertoning met die sagte vallende sneeu helder onthou. In die onlangse aanbieding het hulle in die geskiedenis van ski gedelf en verskeie sneeuaktiwiteite gedemonstreer. Daarbenewens het hulle die lande van herkoms van die kursusgangers erken. Ons opgewondenheid het die hoogte ingeskiet toe hulle Suid-Afrika erken het. Entoesiasties het ons saam met mede-Suid-Afrikaners ons tuisland toegejuig.

Baie sneeu

Ons het die grootste deel van ons vakansie pragtige sonskyn beleef. ‘n Paar dae voor Kersfees het dit egter begin sneeu, wat die dorp in ‘n wit kombers toegevou het. Gelukkig was die munisipaliteit goed voorbereid en het stootskrapers ontplooi om die strate skoon te maak en vragmotors om aansienlike sneeumassas te verwyder.

Bewus van die gevare wat smelt en vriesende sneeu in die koue weer inhou, het hulle die paaie ywerig met sout bedek om gladde toestande te voorkom. Ons het begin bekommerd raak oor die pad huis toe. Ons het nie kettings vir ons motor se bande nie en daarom is dit nie vir die sneeu ingerig is nie. Om ons risiko te bestuur het ons besluit om ‘n dag vroeër huiswaarts te keer. Dit was ‘n goeie besluit want die rit terug deur die Alpe was al uitdagend.

Livigno waarborg ‘n uitsonderlike ervaring wat ek van harte aanbeveel. Zander is verheug dat hy ‘n nuwe vaardigheid aangeleer het en sien uit na toekomstige ski-avonture saam met sy vriende.

Groete

Emsia

Herfs weerkaatsings in Tirol

Herfs weerkaatsings in Tirol

Ons het my onlangse verjaarsdag in Tirol, Oostenryk, naby Innsbruck gevier. Ons verblyf was op ‘n melk- en gasteplaas, Edenhauserhof, naby Natters meer. Die pragtige herfsweerkaatsings, sowel as die kristaluitstallings by Swarovski Crystal World, het my groot vreugde verskaf. Dit het ook as  metafore gedien om my te laat nadink.

Familielewe op die melk- en gasteplaas

Die plaashuis het my asem weggeslaan. Dit is ‘n pragtige houthuis versier met helder pienk petunias op die vensterbanke. In die agtergrond was lowergroen weivelde en die melodiese geklingel van koeiklokke.

Met sononder het die koeie rustig na die stal gestap om gemelk te word. Ons het aangesluit om te sien hoe die boer elke koei se melkproduksie langs hul onderskeie name aanteken.

Die kinders het buite gespeel met speelgoed en die katjies en honde. Hulle is reeds die 10de geslag van die gesin wat op die plaas woon. Die ouma was verantwoordelik vir ontbyt. Alle produkte was plaasvars en tuisgemaak. Sy was gasvry en het stadig in Duits met ons gepraat sodat ons haar kon verstaan.

Daar is ‘n kapelletjie op die plaas. Tydens COVID-19 het die jongmense wat die gastehuis bestuur, daarin getrou en ook hul dogtertjie in die kapel laat doop. Hulle samewerking en interaksie as familie het my met ‘n warmte in my hart gelaat.

Naby die plaashuis is kampgeriewe, geleë langs Natters-meer. ’n Sonnige herfsgloed in die lug en die weerkaatsings van die warm kleure op die meer se oppervlak, het ’n rustige atmosfeer geskep. Almal het die natuur se skouspel geniet.

Innsbruck

Innsbruck is ‘n pragtige dorp en die hoofstad van die Tirol-gebied. Dit lê in die Innriviervallei, omring deur hoë berge. Innsbruck beteken dus “Brug oor die Inn”.

Innsbruck is ‘n internasionaal bekende wintersportsentrum. Dit het die Olimpiese Winterspele twee keer aangebied. Die moderne Bergisel-skisprong, met sy asemrowende uitsig oor Innsbruck, getuig hiervan.

Dit het in die pragtige ou stad rondloop. Die mees ikoniese landmerk in Innsbruck is die Goue Dak, wat in 1500 voltooi is. Ons het die voorreg gehad om ‘n paartjie te aanskou wat hul troue voor hierdie geskiedkundige gebou gevier het.

Swarovski

Die Swarovski Crystal World in Wattens, ‘n entjie van Innsbruck af, was vir my ‘n hoogtepunt. Dit is ‘n familiebesigheid wat deur die vyfde geslag bestuur word. Dit is bekend vir sy pragtige ornamente en juweliersware. Hulle het egter ook ‘n Optika-afdeling wat spesialiseer in lense en teleskope.

Die Kristalwêreld bestaan uit ‘n Reuse-grot met 18 Kamers vol Wonders en ‘n betowerende tuin. Binne die Chambers of Wonder het wêreldwyd bekroonde kunstenaars, ontwerpers en argitekte uiteenlopende ervarings geskep om die veelsydige fasette van kristal ten toon te stel. Die uitstallings was interaktiewe ervarings.

Ons ervaring het in die Silent Lightroom begin.  Dit is ‘n betowerende winterwonderland met sneeu wat val en temperature so laag as minus tien grade. Die tweede kamer was ‘n kristalkoepel wat uit 595 spieëls bestaan het. Dit skep ‘n diepte-effek wat jou die gevoel gee dat jy binne-in ‘n kristal is.

Die Heroes of Peace-uitstalling het die grootste indruk op my gemaak. Innoverende projeksietegnologie het lewensgrootte hologramme van Nobelpryspryswenners toegelaat om lewendig te word. Hierdie “Helde van Vrede” het by besoekers betrokke geraak, inspirasie aangebied en die wysheid gedeel wat hulle uit hul buitengewone lewens gekry het.

In die Tuin het ek soos ‘n kind gevoel. Ek was betower deur die kristalwolke wat in die glashelder poel daaronder weerkaats het. Toe die son agter die wolke opkom, het die kristalle geglinster soos Kersfeesliggies wat ‘n boom versier.

Ligbreking en refleksie

Te midde van al ons ervarings het ligbreking en refleksie as simbole vir my geresoneer.

Breking is die buiging van lig soos dit van een deursigtige stof na ‘n ander beweeg. Dit speel ‘n belangrike rol in verskeie optiese instrumente, van lense tot vergrootglase, prismas en reënboë. Selfs ons oë maak staat op die buiging van lig. Soos kristalle buig God se lig deur ons. Elkeen van ons buig die lig op ons unieke manier om van die wêreld ‘n beter, mooier en meer kleurvolle plek te maak.

Refleksie, aan die ander kant, behels die weerkaatsing van lig sonder absorpsie. Oppervlaktes dien as spieëls wat die beeld weerspieël. Op dieselfde manier kan ander mense en uitdagende situasies as spieëls dien, wat ons toelaat om onsself duideliker te sien. Refleksie tyd help ons om sin te maak van wat ons waarneem en om te besluit wat ons met hierdie bewustheid wil doen. Ons refleksies help ons om te verstaan wie ons is en wat ons streef om te word.

Binne families vind beide ligbrekings en refleksies plaas. Elke lid breek die lig in hul unieke kleure en skakerings. Familielede se refleksies dien as spieëls wat ons help om ‘n duideliker begrip van onsself te kry. Soms inspireer en motiveer hierdie refleksies ons om onsself verder te ontwikkel.

My onlangse geskenk, “Briewe aan Emsia,” was ‘n spieël wat die perspektiewe van vriende en familie weerspieël en waardevolle insigte gebied het.

In die video hieronder gee ek jou visuele refleksie van ons naweek.

Groete

Emsia

Verskillende juwele van die Baltiese See

Verskillende juwele van die Baltiese See

Dit is fassinerend sowel as verrykend om meer oor ander kulture te leer. Daar is soveel aspekte wat ‘n impak op die ontwikkeling van kulture regoor die wêreld gehad het.

Die geleentheid om vir ‘n paar jaar in Europa te woon, maak sekere lande en kulture meer toeganklik vir ons. Ons het besluit om die somervakansie te benut om dele van Noord-Europa rondom die Baltiese See met ‘n skip te verken.

Zander het sy Duits geoefen

Ek het al in `n vorige brief vertel dat ons gesin `n lang pad met MSC stap.  Die Baltiese see-vaart het vanaf Kiel vertrek en die meeste passasiers was Duits.

Die gebruik van die Duitse taal op die skip het ‘n voordeel vir Zander ingehou. Hy het by die tienergroep aangesluit en was dapper genoeg om Duits te probeer praat. Hy het in die proses kosbare vriendskappe met Duitse seuns gevorm. Hulle was baie geduldig met hom en het hom gehelp om sy Duitse woordeskat en uitspraak te verbeter. Hulle het selfs ingestem om weer iewers in die komende jaar in ‘n Duitse stad te ontmoet.

Tydens hierdie Baltiese vaart het ek meer van sekere Noord-Europese lande waarvan ek baie min geweet het, geleer.

Kopenhagen, Denemarke

In Kopenhagen se hawe aangekom, het ek dadelik die rye windmeulens in die see opgemerk. Denemarke is ‘n leier in windkrag innovasie.

Ná ons besoek is my beeld van Kopenhagen die rye gekleurde geboue, wat soos Lego-huise lyk.

Lego het in Denemarke ontstaan toe ‘n skrynwerker speelgoed begin maak het om sy inkomste aan te vul. Charl en Zander bou graag Lego en het die oudste Legoland-winkel met verskeie uitstallings baie geniet.

Ons het grootgeword met die verhale van Hans Christian Anderson, ‘n Deense skrywer van kinderverhale. ’n Standbeeld van die Klein Meermin, wat deel van hierdie stories vorm, was die eerste besienswaardigheid wat ons in Kopenhagen gesien het.

Tallinn, Estland (Estonia)

Toe ons deur twee stadstorings in Tallinn die ou stad binnestap, het dit gevoel of ons die 21ste eeu agterlaat en terug is in die Middeleeue. Blommeverkopers het ‘n verwelkomende en geurige atmosfeer geskep.

Ons het die handgemaakte items geniet wat die eienaars met trots in die toeristewinkels uitgestal het. Die woltruie, hoede en sokkies het my laat besef hoe koud dit hier moet word in die winter. Daar was ook baie produkte wat uit hout gesny is. Ek neem aan dat die skep van handwerk ‘n manier is om deur die lang koue winters te kom.

Ek was mal oor die mooiste juwele gemaak van Baltiese amber, wat hulle uit die see verkry. Dit is ‘n edelsteen wat meer as 45 miljoen jaar gelede ontwikkel het uit boomgom van dennebome.

Die Russiese argitektuur van sommige geboue het ons daaraan herinner dat ons baie na aan Rusland is. Voor die restaurant, waar ons ‘n bier geniet het, was ‘n plakkaat wat hul ontevredenheid met Poetin aandui.

Helsinki, Finland

In teenstelling met Estland, het Helsinki, bekend vir sy argitektuur en ontwerp, ‘n geweldige moderne en minimalistiese gevoel. Zander was mal oor Helsinki.

Ek wou die Sibelius-monument sien ter ere van ‘n wêreldbekende komponis. Hierdie monument bestaan uit 600 orrelpype. Dit was ‘n entjie buite die stad en met ‘n bietjie tyd oor het ons besluit om in ‘n moderne winkelsentrum te gaan stap.

Bouwerk naby die sentrum het meegebring dat die busse nie meer stilgehou het op die plekke wat op die padkaart aangedui is nie en het ons gesukkel om betyds terug by die skip te kom. Gelukkig het my ervare kaartlesers tot ons redding gekom.

Stockholm, Swede

Stockholm het my asem weggeslaan. Ek sal graag terug wil gaan, want ek het nie genoeg tyd gehad om alles op my wenslys te sien nie. Stockholm strek oor 14 eilande en ek was mal oor die stad met al sy water en goed versorgde parke.

Ons het die Paleis, die amptelike woning van die koning wat al 50 jaar aan bewind is, besoek. Ek was verstom om te sien hoe toeganklik hulle die Paleis vir besoekers gemaak het. Dit is deftig en pragtig.

Dit was ook interessant om die skryftaal te kon verstaan, want daar is baie woorde wat na aan Afrikaans is. Om ‘n dag in Stockholm se treinstelsel deur te bring is soos om ‘n kunsuitstalling te besoek. Kunstenaars het honderd stasies met unieke kuns op die platforms, mure of wagareas versier.

As ek meer tyd gehad het, sou ek graag die Nobelprys museum, ABBA-museum en die parke wou besoek het.

Ons besoek aan Noord-Europa en die Baltiese See was ‘n verrykende ervaring. Ek deel foto’s hieronder.

Groete

Emsia

Gardameer se waters van rus

Gardameer se waters van rus

Die wêreld waarin ons leef is besig en vol uitdagings en verandering. Ons liggaam en siel het stilte en rustigheid nodig. Ons het tyd nodig om asem te skep, sin te maak van alles, af te skakel en teenwoordig te wees om die skoonheid om ons te geniet. ’n Verandering in ons omgewing verrig dikwels wondere.

Toe ons voor ons vakansiehuis naby die Gardameer in Noord-Italië stilhou, het dit na net die regte plek gelyk om rus en vrede te vind.

Die verblyf het ‘n groot stoep gehad omring deur pers bougainvilleas. Die sonbesies in die omliggende olyfboorde het vir agtergrondmusiek gesorg. Vroegoggend en aand het die kerkklok die mooiste deuntjie gespeel en die plaaslike donkie en pou aangemoedig om hul musikale bydraes te lewer.

Gardameer

Die Gardameer is die grootste meer in Italië, geleë tussen die Alpe en die Po-vallei. Die hoë berge, skilderagtige dorpies en welige natuur dra by tot ‘n pragtige prentjie. Ek het die goedversorgde tuine, grasperke en vele historiese klipgeboue wat die oewer van die meer versier, bewonder.

Om in die meer te swem was ‘n rustige ervaring. Die water is silwerskoon en baie verfrissend. Gesinne het in die water met ‘n bal gespeel of op ‘n SUP of kajak geroei. Die son het op die water geblink en ons kon die klippies op die bodem sien.

Ons het gereeld rondgery om die omgewing en verskillende dorpies langs die meer te verken.

Toscolano Moderno

Die dorpie naaste aan ons verblyf was Toscolano Moderno. Hierdie dorpie dateer uit die Romeinse tyd en was ‘n belangrike sentrum van papierproduksie. Dit het ‘n hawe vanwaar bote die papier na Venesië geneem het. In die verlede het adellike families hier gewoon. Oorblyfsels van pragtige villa’s omring deur talle suurlemoenboorde en welige tuine vol pers bougainvillaeas getuig hiervan.

Limone

Limone was die mooiste plek vir my en het steeds die atmosfeer van ‘n klein dorpie Die hoofaktiwiteite tot die vorige eeu was visvang en olyf- en suurlemoenverbouing. Ons het Limone op markdag besoek en kon eerstehands die verkope van suurlemoene en ander plaaslike en handgemaakte produkte ervaar.

Limone strek langs die oewer van die Gardameer en het kliphuise wat in die berghange versteek en met plante en blomme versier is. Baie plekke kyk uit oor die meer, en jy kan wonderlike uitsigte oor die Gardameer geniet as jy bereid is om die vele trappe wat na die terrasse lei, te klim.

Salo

Ons laaste besoek was aan Salo, die grootste stad aan die westelike oewer van die Gardameer. Ek lees dat Salo die langste promenade in Italië het en ons het saam met al die ander besoekers daarlangs gaan stap.

Daar is talle kafees en restaurante en ons het ‘n rukkie gaan sit en kyk hoe die wêreld verbygaan.

Die smal paaie in Italië

Die smal paaie in Italië het ons soos voorheen gekonfronteer. Met ’n klipmuur weerskante van die pad dorp toe, het ons net vooraf gehoop op geen aankomende verkeer nie. Soms was ons gelukkig, maar ander kere moes Charl vir lang afstande in trurat ry om plek te maak vir aankomende werksmense wat haas om betyds by die werk te kom. Ons het tot die gevolgtrekking gekom dat daar ‘n groot verskil tussen Italiaanse en Switserse bestuurders is!

Ons het Gardameer se rustigheid geniet. Vir my is die Gardameer die Europse vorm van `n Hartenbos vakansie waarvan ek kosbare herinneringe as kind het.

Een van hierdie paadjies wat naby ons verblyf verby loop, vorm deel van ‘n Camino-roete. Die baie stappers het vir Zander en my aangemoedig om ‘n deel van die pad tussen twee kerke aan te durf. Die uitsigte oor die meer en baie koeltebome op die roete het ‘n aangename ervaring geskep.

Donderstorm

Een nag het `n donderstorm ‘n skouspel in die lug bo die meer veroorsaak. Dit was stormagtig, ons het glas hoor breek en die wind het die potplante op die stoep omgewaai. Die sonbeddens en sambrele het in die swembad ingewaai. ’n Pa het tevergeefs probeer om sy kinders se speelgoed wat buite gelaat is, te soek. Hy het met ‘n glimlag opgemerk dat hulle die volgende dag ‘n skattejag sou hou.

Die volgende oggend het ‘n kalmte neergedaal en die son het helder op die meer geskyn as ‘n teken dat die storm verby is. Ek deel ons vakansiefoto’s hieronder

Ek is dankbaar dat ons die rustigheid van die Gardameer kon ervaar. As kinders het ons gesin met somervakansies Hartenbos toe gegaan om vrede en ‘n verandering in omgewing te ervaar. Vir my is die Gardameer die Europese vorm van ‘n Hartenbos-vakansie.

groete

Emsia

Toevoegings tot my Londen herinneringe

Toevoegings tot my Londen herinneringe

Ek het gemengde gevoelens gehad oor Charl se voorstel om Londen gedurende die Kersvakansie te besoek. Daar is soveel plekke wat ek graag vir Zander wil wys. Dit sou egter beteken dat ek die Londen-herinnering boksie wat ek die afgelope 25 jaar baie diep weggebêre het, moes oopmaak. Dit was tyd.

Londen was vir my ʼn groei-tydperk (1995 – 1997)

My twee jaar in Londen in my vroeë twintigs was ‘n tydperk van groei. Hierdie Afrikaanssprekende Kalahari-meisie moes leer om behoorlik Engels te praat en aan te pas by ‘n globale stad met grys en koue weer. Soms het ek onder die SA vlag op Trafalgar square gestaan en bid vir krag vir die dag terwyl die trane oor my wange loop. Ek het vertroosting gevind in die Kiosk-eienaar oorkant die kantoor se “Good morning my, Love.”

Dit is duidelik hoe my Londen-ervaring ‘n voorbereiding vir my lewenspad was. In Londen het ek eers regtig myself en my Skepper leer ken. Ek het geleer dat ons baie meer innerlike krag en deursettingsvermoë het as wat ons dink. Die ervaring het die vlam aangesteek vir my reis, belangstelling in ander kulture en skryf passies. Ek het die noodsaaklikheid geleer om betrokke te raak en oop te wees vir nuwe dinge ten einde in ‘n nuwe omgewing te integreer. Die ervaring het my die geleentheid gebied om in ‘n Londense teater op te tree as deel van ‘n liefdadigheid Pantomime produksie.

Terugkeer na Suid-Afrika (1997)

Ons tydperk in Londen het in September 1997 afgesluit, kort ná Lady Diana se tragiese dood. Vol hoop en drome het ons op die vliegtuig terug na Suid-Afrika geklim. Die aanpassing terug in Suid-Afrika was egter baie meer ingewikkeld as wat ons verwag het. Ons, en baie dinge in Suid-Afrika, het in hierdie twee jaar aansienlik verander. Ons het twee pragtige seuntjies gekry, maar ons huwelik het aansienlike krake begin toon en in 2005 geëindig.

God het my geseën met ‘n nuwe lewensmaat en ‘n derde seun Zander. Zander geniet dit ook om nuwe plekke en kulture te verken, en die vooruitsig van ‘n besoek aan Londen tydens Kersfees en Nuwejaar vieringe in Skotland het hom opgewonde gemaak.

Londen 2022 Kersvakansie

In Switserland kyk ons Britse televisie en die taal, kultuur en humor is gevolglik bekend. Ons het die hele Crown en ander Britse Netflix-reekse soos Outlander gekyk. Brittanje het ‘n aansienlike groot impak en invloed op Suid-Afrika gehad en voel gevolglik soos ‘n familielid.

Ek en Londen het baie verander in die afgelope 25 jaar, maar daar was ‘n bekendheid in ons weersiens. Die somber en koue weer en bekende historiese landmerke het goeie herinneringe gebring. Al die Kersliggies in Oxfordstraat en Covent Garden het vir opwinding gesorg. Ons het ‘n Engelse Scrabble in Hamley se speelgoedwinkel gekoop, waarmee Zander vir my en Charl ore aangesit het.

Ons het ‘n tipiese Britse komedie-teater produksie in die West End beleef en tradisionele vis en skyfies met baie sout, asyn en tamatiesous geëet. Die Winter Wonderland in Hyde Park was ‘n skouspel. Ons het Buckingham-paleis besoek om die Changing of the Guards te sien. Amptenare het dit egter ongelukkig gekanselleer weens die reën. Ons het ook ‘n dag saam met vriende van Charl deurgebring wat ons twintig jaar laas in Suid-Afrika gesien het.

Charl het egter die dag ná Kersfees griepsimptome gehad. Na ernstige oorweging het ons besluit om huis toe te kom. Ek en Zander was siek met griep voor ons vakansie, en ons het verstaan hoe sleg en broos ‘n mens voel. Ons was teleurgesteld om die ABBA-konsert en die Edinburgh Hogmanay te mis, maar het deernis met Charl gehad.

Ons het Britse tradisies saam huis toe gebring

Toe ons by die huis kom, het Zander voorgestel ons maak die High Afternoon Tea Engelse tradisie deel van ons vakansie roetine. Ek het besluit dis tyd dat hy kook- en bak vaardighede aanleer, veral omdat hy permanent honger is. Gevolglik het ons die res van die vakansie spandeer om tee en skons te eet terwyl ons Scrabble gespeel het.

Ek is dankbaar vir die geleentheid wat my genoop het om my Londen-herinnering boksie weer oop te maak en nuwe herinneringe saam met Charl en Zander te bou.

Groete

Emsia