Letters Home

Met my onlangse besoek aan Suid Afrika het ek ‘n paar spesifieke doelwitte gehad. Bowenal wou ek tyd saam met my ma en seuns spandeer. Ek het egter ook administratiewe take gehad, soos om my bestuurslisensie en bankkaarte wat op die punt was om te verval, te hernu. Boonop moes ons ook ‘n paar aksies voltooi voordat Christo die wettige eienaar kon wees van ‘n tweedehandse motor wat ons vir hom gekoop het.

Met beurtkrag weens die elektrisiteitskrisis in Suid-Afrika, het ek lang toue en gefrustreerde mense verwag. Ek het egter nuwe respek vir die veerkragtigheid en aanpasbaarheid van die mense van Suid-Afrika gekry. Die deernis en omgee wat ek ervaar het in my interaksies met mede-Suid-Afrikaners, het my met trots en hoop vir die toekoms gevul.  Ek het na `n vorige besoek ook geskryf oor hoe ek met nuwe oë na Suid Afrika kyk.

Ons het op die D’Aria-wynplaas in Durbanville gebly. D’Aria het hul huisies toegerus met beurtkraglampe en ons elke dag met tuisgebakte beskuit en ‘n bottel wyn bederf. My ma het tussen wingerde grootgeword, en ons oggendkoffie en beskuitjies in die herfskleurige wynlande het vir haar goeie herinneringe en rustigheid vir ons gebring.

Met my aankoms het Jacques die beurtkrag-app op my foon gelaai. Hy het beurtkrag benut om vir ons te kom kuier en vir ‘n wandeling tussen die wingerde te gaan Hy het ook vir ons van sy koeke gebring om na die tyd te geniet.

Onverwagte deernis en omgee

Tydens my besoek het ek deernis en omgee op onverwagte plekke ervaar.

Terwyl ek in ‘n ry gewag het

Ek het die beurtkragskedule geraadpleeg en vroegoggend in die ry geval vir die hernuwing van my rybewys. Ek en die vrou agter my het ‘n gesprek begin oor ons vrees vir die oogtoets. Later het ons so lekker gesels dat ons nie eers agtergekom het hoe vinnig die ry korter word nie. Ek was verbaas toe sy my agterna by die uitgang inwag om my “net behoorlik te groet en my voorspoed op my pad toe te wens”.

Tydens ‘n installasie

Ons moes vir versekeringsdoeleindes ‘n alarmstelsel in Christo se motor installeer. Die tegnikus het verduidelik dat die installasie ‘n paar uur sou neem en toe hy ma sien, het hy aangebied om ons na die naaste winkelsentrum te neem en ons weer op te laai. Hy het Afrikaans gepraat ter wille van my ma nadat sy hom ingelig het Engels in die Kalahari as ‘n vreemde taal beskou word. Ons kon rustig ‘n Spur-ontbyt geniet en lekker gesels terwyl hy my gereeld op hoogte van hul vordering gehou het.

Opsoek na parkering

Ek het altyd gedroom oor my seuns as studente aan die Universiteit van Stellenbosch. Ek het uitgesien na my middagetes saam met hulle by die Katjiepiering-restaurant in die Universiteit se Botaniese Tuin en het vir my ‘n besoekerskaart gekoop. Jacques het egter by ‘n ander Universiteit beland en tydens Christo se studentejare op Stellenbosch, het ons in Zürich gewoon en Covid het die wêreld besoek.

Gelukkig het my Botaniese Tuin geleentheid tydens my onlangse besoek gekom en my ma kon saam met ons kuier. Ek wou ter wille van my ma naby die hek parkeer, maar soos op enige kampus was parkering ’n probleem. ’n US-sekuriteitsbeampte het my dilemma waargeneem, deernis gehad en onverwags ’n privaat parkeerplek naby die hek vir my beskikbaar gestel. Met sy positiewe ingesteldheid het hy my gehelp om na sewe jaar uiteindelik my Botaniese Tuin-besoekerskaart saam met my gesin te gebruik!

Toe ek ‘n fout gemaak het

’n Dag voor my terugkeer moes ek my nuwe bankkaart gaan haal en die pin by die OTM verander. Ek het egter ‘n fout gemaak, en my nuwe kaart is geblok! Verleë en hoed in die hand het ek teruggekeer na die toonbank en om verskoning gevra. Die dame het deernisvol geglimlag.

“O mevrou, ons maak almal soms foute. Ek kan net dink jou kop is seker op ‘n ander plek met die vlug na Switserland môre.”

Op die vlug het ek die volgende stelling gelees wat bevestig het dat die mense van Suid-Afrika die regte harte het om die verandering wat in ons land vereis word, teweeg te bring.

Groete

Emsia

Die woorde uit die Stem van Suid-Afrika, die volkslied voor 1997, het onlangs weer my pad gekruis.

Ons sal antwoord op jou roepstem,
Ons sal offer wat jy vra:
Ons sal lewe, ons sal sterwe –
Ons vir jou, Suid-Afrika.

Ek het diep besin oor die implikasie van daardie woorde vir Suid-Afrika in 2023.

Vandat ek kan onthou, het Suid-Afrikaners met baie uitdagings geworstel. Gedurende my skooljare is alle manlike skoolverlaters vir militêre diens opgeroep en moes hulle ons land teen die “Kommunistiese Gevaar” beskerm. Baie jong manne wat op die grens geveg het, het nooit teruggekeer huis toe nie en diegene wat dit wel terug gemaak het, was nooit dieselfde nie. Was dit wat die woorde van die Stem beteken het?

In 1997 het die “nuwe” Suid-Afrika ‘n nuwe volkslied gekry. Nkosi Sikelel’ iAfrika bestaan uit 5 van die 11 amptelike tale. Ons vra God om Afrika en ons as haar kinders te seën en om oorloë en onderdrukking te beëindig. Dit versoek alle Suid-Afrikaners om verenig te staan en na vryheid te streef. Dit is ‘n edele strewe, maar so ‘n moeilike pad om om te loop.

Verandering is ‘n pynlike proses.

As ek terugkyk oor die afgelope 30 jaar, is ek verstom oor die omvang van die veranderinge wat geïmplementeer is. Nuwe regulasies moes transformasie in die werkplek verseker. Die doel was om die rasse-, geslags- en ekonomiese status van die werkplek te verander ten einde die Suid-Afrikaanse bevolkings demografie te weerspieël.

Verandering is ’n pynlike proses, en elke Suid-Afrikaner het op een of ander manier pyn ervaar. Ek het gehelp om transformasie in die werkplek te bestuur en het met deernis geluister na emosionele stories oor onreg in die verlede.

Beroepsgeleenthede in Suid-Afrika het egter aansienlik verander. Baie mense moes oorsee trek om kos op die tafel te sit. Om in ‘n ander land te werk en te woon is ‘n geleentheid en ‘n avontuur, maar dit verg baie leefstylveranderinge. Jy sal altyd ‘n buitestander wees en jou mense, taal en kultuur mis. Die weerstoestande verskil en die lang koue winters in die noordelike halfrond is uitdagend.

Mense in Suid-Afrika moet met baie uitdagings en frustrasies worstel. Die infrastruktuur gaan vinnig agteruit. Hulle moet rondom beurtkrag beplan en die slaggate in die paaie probeer vermy. Korrupsie vier hoogty, sekuriteit is ‘n probleem, en openbare dienslewering is dikwels swak en onbetroubaar.

Verandering neem tyd

Ek leef lank genoeg om uit ondervinding te weet dat verandering pynlik is en tyd neem. Ons is gewoonlik bereid om geduldig te wag vir dit wat vir ons kosbaar is. Suid-Afrika het pragtige, diverse landskappe, warm en vriendelike mense, en ryk tradisies. Ons is lief vir ons land en is bereid om al die pyn te verduur om dit ‘n plek te maak wat ons met trots huis noem.

Ek glo in God se plan vir Suid Afrika

Suid Afrikaners is oor die algemeen baie gelowig, omdat ons ons afhanklikheid van God so goed verstaan. Ten spyte van verskille in godsdiens beoefening, het ons die gemaklikheid om vir mekaar te vra om vir ons te bid as dit moeilik gaan.  Solank ons in God glo, kan Hy in ons harte werk.

Ek huil vir my geliefde land, maar ek het ‘n onwrikbare geloof dat God ‘n groter plan met Suid-Afrika het. Hierdie plan sal egter geduld, verdraagsaamheid en samewerking verg van elke Suid-Afrikaner wat in of buite Suid-Afrika woon. Al lyk dit vir elke burger anders, sal ons antwoord op Suid-Afrika se roepstem en opoffering wat sy vra.

My gebed vir Suid Afrika – Nkosi Sikelel’ iAfrika

Ek bid die woorde van ons veeltalige volkslied – Nkosi Sikelel’ iAfrika, waarin ons God vra om ons te beskerm en ons help om saam te staan.

https://youtu.be/MkyHN1_28q0

Language: isiXhosa and isiZulu
Nkosi Sikelel' iAfrika (God Bless Africa)
Maluphakanyisw' uphondo lwayo, (Raise high Her glory)
Yizwa imithandazo yethu, (Hear our Prayers)
Nkosi sikelela, thina lusapho lwayo (God bless us, we her children)

Language: Sesotho
Morena boloka setjhaba sa heso, (God protect our nation)
O fedise dintwa le matshwenyeho, (End all wars and tribulations)
O se boloke, O se boloke setjhaba sa heso, (Protect us, protect our nation)
Setjhaba sa South Afrika - South Afrika. (Our nation South Africa - South Africa)

Language: Afrikaans
Uit die blou van onse hemel, (Ringing out from our blue heavens)
Uit die diepte van ons see, (From the depth of our seas)
Oor ons ewige gebergtes, (Over our everlasting mountains)
Waar die kranse antwoord gee, (Where the echoing crags resound)

Language: English
Sounds the call to come together,
And united we shall stand,
Let us live and strive for freedom,
In South Africa our land.

Groete

Emsia

Ons is amper deur ons vierde winter in Switserland en ek moet bieg dat ek sukkel om deur die laaste paar weke van die winter te kom. Gelukkig begin die eerste tekens van lente hul verskyning maak. Die lente in Zürich het mylpale in die vorm van bloeisels en blomme wat my opgewonde maak en my verseker dat die son, warmte en kleur op pad is.

Ek deel meer oor die soorte bloeisels en lenteblomme in Zürich.

Sneeuklokkies en Krokusse

Die heel eerste blomme wat hul verskyning maak, is sneeuklokkies. Hulle verskyn reeds gedurende Februarie en Maart en in baie gevalle, terwyl daar nog sneeu op die grond is. Hulle is spierwit en lyk delikaat en broos maar is baie geharde blommetjies.

Gedurende Maart kleur die krokusse die grasperke in. Die krokusse behoort aan die iris familie en is inheems aan die Alpe. Hulle kom in tipiese paaseier kleure van pers, geel, room en wit voor.

Affodille

Die goudgeel affodille begin gewoonlik teen middel Maart hul verskyning maak. In die Duitse lande word hulle Osterglocke (Paasklokke) genoem omdat hulle gedurende Paasfees blom. Ek het hier eers besef hoe baie verskillende soorte affodilvariëteite daar is.

Magnolias

Die Magnolia-bloeisels verstom my elke jaar. Hulle lyk soos skoenlappers wat uit hul papies ontvou. Hulle begin ook in die middel van Maart blom. Danksy die soet, romerige en ligte blommegeur word magnolias al eeue lank in parfuum gebruik.

Kersiebloeisels

Die kersiebloeisels tussen middel April en vroeg in Mei is vir my ’n hoogtepunt. Naby Frick en Zug is daar kersiebloeisel-staproetes wat die geleentheid bied om deur die kersieboorde te stap.

Tulpe

Vanaf middel April begin die Tulpe ook in mense se tuine verskyn. Een jaar was ons gelukkig genoeg om die tulpefees by Morges, ‘n dorpie langs die Genevemeer, by te woon. Die beste plek om tulpe te geniet is Mainau blomme eiland, net oor die grens in Konstanz, Duitsland, sowat ‘n uur se ry vanaf Zürich.

In Switserland kan die publiek hul blomme by uitgesoekte blomplase pluk. Ek het die foto in Forch geneem, stapafstand van ons huis af. Charl het my bederf en vir ons huweliksherdenking kon ek my gunsteling tulpe kies.

Canola

Gedurende April begin die Canola-lande die wêreld goudgeel inkleur. Die reuk van Canola hang in die lug. Ons ry graag met ons fietse tussen hierdie Canola-lande. Hulle beoefen wisselbou en aan die begin van die seisoen sien ek nuuskierig om te sien watter areas geel gaan word.

Wisteria en Irisse in Belvoir Park

Vroeg in Mei begin die Wisteria blom. Ek sien dit in mense se tuine, maar die mooiste voorbeeld is in Belvoir Park, waar daar koepels is waarteen hulle oprank. Hulle kom in wit en pers voor.

Middel Mei begin die mooiste iris variëteite en kleurkombinasies in Belvoir Park blom.

Rhododendrons

Gedurende Mei blom die Rhododendrons.  Dit is groot struikagtige plante en familie van die kleiner Azalia plante. So 30 minute buite Zürich is die Seleger Moor Park waar baie van hulle groei.  Ek het verlede jaar die park besoek en dit was verseker die moeite werd want ek kon Peonies in blom ook te siene kry.

Gedurende lente is daar `n vrolikheid in die lug. Ek hoop jy het die vreugde van lente in Zürich deur my lens geniet.

Groete

Emsia

Toe my oudste seun Jacques in sy tienerjare onder my dak in Kaapstad gewoon het, kon ek nie byhou met die eiers en vleisaankope nie. Baie dinge het egter verander. Ek woon in Zürich, en hy volg ‘n plant-gebaseerde en glutenvrye dieet. Gevolglik het ons verskeie ontdekkings gehad om te deel tydens sy onlangse besoek.

Covid het tot Jacques se dieet kennis en fokus bygedra

Jacques is ’n gebore entrepreneur en het ná skool ’n graad in besigheidsbestuur verwerf. Covid het ‘n totale wending in sy aanvanklike loopbaan planne veroorsaak. Tydens Covid het hy as student in die Kruger-huishouding gewoon. Sy bydrae was om gebalanseerde etes voor te berei vir die gesin en dit moes vir verskeie voedsel allergieë voorsiening maak. Hy het sy voedselkennis verbreed en vinnig besef dat ‘n plantgebaseerde dieet baie gesondheids- en omgewingsdoelwitte bereik.

Jacques het ‘n bakkery, The Cinnamon Club, in Februarie 2021 begin. Sy gebak is plantaardig (vegan) en maak voorsiening vir voedselintoleransies soos gluten, laktose of suiker. Ek was verstom oor die kreatiewe aanbieding van sy gebak en sy besigheid se bemarking en dienslewering. Die Cinnamon Club groei en dit is hartverblydend om die terugvoer en boodskappe van waardering van bestaande en nuwe kliënte te lees.

Plantgebasseerde dieet

Wêreldwyd groei die aantal mense wat kies om ‘n plantgebaseerde dieet te volg. Sommige mense doen dit om gesondheidsredes en ander om die omgewing of dierewelsyn te beskerm. Hierdie tendens het ‘n beduidende impak op die voedselbedryf. Daar is baie nuwe veganistiese produkte op die mark. Restaurante en die kitskos bedryf stel ook meer plantgebaseerde opsies beskikbaar.

Veganuary is ’n inisiatief wat bewusmaking skep en mense aanmoedig om gedurende Januarie ’n plantgebaseerde dieet te volg. In Zürich was daar baie bemarking en bewusmaking vir Veganuary. Jacques was ‘n uitstekende ambassadeur en het my gehelp om my kennis oor die onderwerp uit te brei.

Ek het eers gedink dit is hoofsaaklik jong mense wat veganistiese diëte volg. Na baie gaste by ons huis die afgelope tyd, kan ek aflei dat baie mense van alle generasies hul dieet om verskillende redes aanpas.

Glutenvrye dieet

Baie mense ontwikkel mettertyd ‘n gluten intoleransie en moet gevolglik om gesondheidsredes gluten uit hul dieet sny. Hulle vermy dus voedsel wat van meel gemaak is. Gluten is ‘n familie van proteïene wat in koring, gars en rog voorkom. Dit gee die meel ’n taai tekstuur wanneer dit met water gemeng word en gee brood die vermoë om te rys wanneer dit gebak word.

My nuwe koskennis en -ontdekkings

As gevolg van Jacques se besoek het ek ‘n paar waardevolle ontdekkings gemaak. Ek deel meer oor die bestanddele wat ons gebruik het in die voorbereiding van glutenvrye en vegan maaltye.

Kekerertjiemeel (grammeel) en Aquafaba

Ek bak elke week `n saadbroodjie wat proteïenryk en vullend is en het die broodjie aangepas deur die broodmeel met `n glutenvrye mengsel van kekerertjiemeel, amandelmeel en hawermout, te vervang.  Ek het die jogurt en melk met soja opsies vervang en selfs Jacques het gedink die vegan en glutenvrye broodjie is heerlik.

Ons het ook die grammeel saam met maizena gebruik om glutenvrye tortillas te maak.

Die water van geblikte kekerertjies (Aquafaba) word ook as plaasvervanger vir eierwit in vegan geregte gebruik.  Ek was verstom toe Jacques my vertel hoe hy sy meringue vir sy pragtig versierde koeke hiervan maak. Aquafaba word ook gebruik om vegan mayonaise te maak.

Lensies

`n Paar van my maklike en vinnige aandetes bevat maalvleis.  Ek het geleer om eerder lensies te gebruik wat ook ʼn redelike hoë proteïeninhoud het.  Ek gebruik ook al hoe meer verskillende kleure lensies in groentesoppe om dit meer vullend te maak vir die groeiende tiener in my huis wat gedurig honger is.

Quinua

Quinua was ‘n veelsydige ontdekking en ‘n opsie wat ek nog nooit voorheen in my geregte gebruik het nie. Dit is beskikbaar in swart, rooi en wit of ‘n mengsel van die drie. Quinoa is ryk aan proteïene en ‘n goeie bron van voedingstowwe soos mangaan, magnesium en koper. Ons het die heerlikste Vegan Burrito Bowl met Quinoa en `n proteïenryke en veelkleurige Groente Quinoa Slaai gemaak.

Sojajogurt, Sojamelk en Kokosmelk

Baie van my resepte vra vir room, melk of jogurt om dit romeriger te maak. Ek het nou sojajogurt, sojamelk, klappermelk en -room ontdek, wat plantgebaseerde maniere is om dieselfde doel te bereik.

Dit was wonderlik om my kinders weer onder my dak te hê. Ek is ook dankbaar dat Jacques se besoek my geïnspireer het om die veganistiese en glutenvrye uitdaging in Januarie te aanvaar, meer oor plantgebaseerde kos te leer en anders daaroor te begin dink.

Groete

Emsia

Ek was so opgewonde om al my kinders weer onder my dak te hê. Januarie was gevolglik ‘n vreugdevolle manier om 2023 af te skop. Hulle moes binne een dag van uiterste somertemperature in Suid-Afrika na uiterste wintertemperature in Switserland aanpas. ’n Sprokiesagtige sneeu-ervaring het die ysige weer egter die moeite werd gemaak.

Jacques

Jacques het vroeg in Januarie aangekom. Sy bakkery, The Cinnamon Club, het ‘n besige groeijaar beleef en hy het gevolglik uitgesien na ontspanningstyd in die natuur en inspirasie vir nuwe idees en kreatiwiteit. Net soos die Switsers glo Jacques ook in die positiewe uitwerking van koue winterbaddens op liggaam, siel en gees. Hy het die pragtige natuurlike plekke in die woud geniet waar hy sy winterbad kon neem.

Hy volg ‘n plantgebasseerde en glutenvrye dieet. Die situasie het my aangemoedig om my dieetkennis uit te brei. Sy besoek het mooi saamgeval met Veganuary, wat daarop gemik is om bewustheid te skep oor die gesondheids- en omgewingsvoordele van plantgebaseerde diëte. Ons het lekker saam gekook en kos idees uitgeruil. Ek het in ‘n vorige brief meer gedeel oor hoe Jacques my kosmaak met liefde geïnspireer het.

Al my kinders saam

Christo en sy meisie Simone het ‘n week later opgedaag. Die tienermanewales van my volwasse seuns het uitgekom die oomblik toe hulle saam was. Zander het sy simpel broers geniet. Ek kon net glimlag vir die plaaslike inwoners se vraende kyke na die jong mans se kaalvoete en Crocks in temperature onder vriespunt.

Dit was kosbaar om weer familietyd om ons houttafel deur te bring. Ons het hulle blootgestel aan die Switserse winterkosspesialiteite, Raclette en Fondue. Die verskillende vorme van Switserse kaas skep ‘n aangename geselligheid om die tafel in die ysige wintermaande.

House of Lindt was eerste op ons Zürich-reisplan en ons het ons bestemming per boot op die Zürichmeer bereik. Jacques maak self sy vegan sjokolade en het die inligting oor die kakaoproduksieproses en geskiedenis van sjokoladeverbruik baie interessant gevind. Die res van ons het meer gefokus op Lindt se vele geleenthede om die verskillende soorte sjokolade te proe. Dit was ook die perfekte plek vir geskenke vir Simone se familie in Suid-Afrika.

Die sneeu het ‘n dag voor Jacques se vertrek begin val, en ek was dankbaar om die wonder van die eerste sneeu met hulle te kon deel.

Christo en Simone

Terwyl die sneeu liggies geval het, het ons saam met Christo en Simone Flumserberg toe gery. Dit is ons naaste ski-oord, wat ook verskeie geleenthede bied om in die sneeu te stap. Met ons aankoms was dit -9 grade. Ons het met ‘n skilift hoër op teen die berg gegaan en in die sagte wit sneeu afgestap terwyl ons gekyk het hoe gesinne ski, snowboard en in slees ry.

Weens die erge koue het ons vir die res van die week binnenshuise aktiwiteite gekies. Ons het Zürich se kunsmuseum besoek en oorspronklike werke deur Van Gogh, Monet en Picasso bewonder. Ek het ‘n moderne uitstalling deur Pipilotti Rist geniet. Dit is ‘n pixelwoud wat van kleur verander met die mooiste dromerige musiek as agtergrond. Die kreatiwiteit het ons geïnspireer om vir ‘n dag tuis te bly en te verf terwyl ons na ontspannende musiek luister.

Op die laaste dag voor hul vertrek terug na Suid-Afrika het ons na Konstanz, net anderkant die Duitse grens, gery. Ek wou ‘n Europese spa-ervaring met hulle deel. Ons het na Konstanz Therme gegaan en met ‘n uitsig oor die Bodenmeer in die warm water ontspan. Simone se wens om ‘n Duitse Bratwurst te eet, het ons middagete in die hawe geïnspireer.

My hart was seer maar tevrede toe ek hulle by die lughawe moes afsien. Almal het nuwe energie vir die jaar wat voorlê. Jacques het baie idees vir sy bakkery en Christo moet fokus op die finale jaar en tesis vir sy ingenieurstudies en besluite oor die toekoms.

Ek is dankbaar vir kosbare herinneringe.

Groete

Emsia

Familielede is ondersteuners en getuies van ons unieke lewensreise.  Dit is egter pynlik om as ondersteuner en getuie die mense vir wie jy lief is te sien swaarkry. Januarie was ʼn swaarkry maand vir my familie in die Kalahari.  Hulle het in die middel van die vuur gestaan.

Januarie 2023

My enigste suster en beste vriendin, Ansa, het Januarie met gemengde emosies ingewag. Vanjaar is die laaste skooljaar vir Marga voordat sy die nes verlaat. Vir Altus is dit egter sy eerste jaar van hoërskool en koshuis in Upington, sowat twee ure weg van hul plaas in die Kalahari. Dit is dus ‘n jaar van verandering vir hul gesin.

Ansa het in die week wat die skole geopen het, in Upington oorgebly om haar kinders te ondersteun waar nodig. Met temperature vêr bo 40 grade, is Upington bekend vir sy uiterste hitte. Sonder lugversorging as gevolg van beurtkrag in Suid-Afrika, is Upington se hitte byna ondraaglik. Tydens Hoërskool Upington se inlywingsprogram vir die graad 8-“botsels”, het die leerlingraad verseker dat die nuwe leerders elke uur water drink om dehidrasie te voorkom.

Wanneer die vuur om jou brand

’n Benoude telefoonoproep het Ansa ingelig dat Andre haar ondersteuning op die plaas ook nodig het. Veldbrande in die omgewing was besig om hul plaas te vernietig. Andre moes die paniek in sy beeste en wild aanskou terwyl hulle verward tussen die swart rookwolke hardloop.

Boere en mense in die omgewing het deur die nag saamgestaan om die brande onder beheer te probeer kry. Meer as die helfte van hul plaas het afgebrand. Ansa het aanvanklik besluit om haar kinders teen die ontstellende nuus te beskerm, maar met sosiale media was dit onmoontlik.

Al wat hulle kon doen, was om vir reën te bid. Verlig na `n uitdagende week maar ook met hartseer het hulle die naweek huis toe gekom. Teen die agtergrond van die velde bedek met as, het pragtige wolke in die lug gevorm met tekens van weerlig. Die volgende oomblik het hulle weer rook gesien en besef dat ‘n weerligstraal die veld weer aan die brand gesteek het. Andre en Altus het die hele Saterdagaand probeer om die brand onder beheer te kry. Die 13-jarige “botsel” moes oornag die realiteite van ‘n man in die gesig staar.

Hulp en ondersteuning

’n Plaas met beeste sonder weiding was skielik ’n groot probleem. Gelukkig werk ons Hemelse Vader in ander mense se harte om ons te help en by te staan wanneer ons nie meer kan nie. Andre het uit die bloute ‘n paar oproepe ontvang van mense wat sy nood verstaan het. Een boer het aangebied om beeste met kalwers by hom te koop en ‘n ander boer het gratis weiding op sy plaas aangebied. Daar was ook voerskenkings.

Instansies soos Droogtehulp en Hendrik van Wyk Vervoer het saamgestaan om voer vir boere in nood aan te ry. My trane het sommer geloop toe Ansa die aangehegte video op Facebook met my deel.  https://fb.watch/inskAVmOGC/

`n Gesin wat saamstaan

Ons het nie beheer oor wat met ons gebeur nie, maar ons het ‘n keuse oor hoe ons dit hanteer. Andre se positiewe hantering van die situasie het my verstom. Die kalmte in sy stem tydens sy terugvoerboodskappe het ons ook rustiger laat voel. Hy het vertel hoe warrelwinde soms rook na die lug gestuur het en dat dit pragtig was om te sien. Die swart polle gebrande gras wys weer tekens van lewe en die nuwe groen gee hom hoop.

Ansa en haar kinders het alles moontlik gedoen om hom te help en te ondersteun, want hulle is ‘n gesin wat altyd saamstaan, ook wanneer die uitdagings kom. Hulle help, bemoedig en motiveer mekaar.

Ek het twee jaar gelede `n brief geskryf met die titel  Simbool van hoop in die natuur of in mense nadat die Kalahari gebukkend gegaan het onder `n langdurige droogte. Die sluise van die hemel het oopgegaan en die Kalahari was lowergroen.  Ek bid vir nog so `n wonderwerk.

Dit is gewoonlik wanneer ons in die middel van die vuur staan, wat ons God se stem en liefde die duidelikste kan sien, hoor en ervaar.

Groete

Emsia