Browsed by
Category: Jaar 2021

Griekeland deel haar skoonheid

Griekeland deel haar skoonheid

Ek verwonder my dikwels aan die verskeidenheid skoonheid wat die aarde ons bied. Skoonheid kom in verskillende vorme voor. Ons sintuie, hart en emosies help ons om skoonheid te ervaar. Elkeen van ons woon in ‘n plek wat ‘n hele pakket van omgewing, mense, kos en ervarings bied. Soms moet ons egter ander plekke ervaar om van voor af dankbaar oor ons eie woonplek te wees .

Tydens ons 2021-somervakansie het ons daarna uitgesien om weer Suid-Afrika se skoonheid met ons sintuie en harte te ervaar. Weens Covid-beperkings was die tyd ongelukkig nog nie reg nie, en die Griekse eilande moes opmaak. Die son, see, landskap, mense, kos en ervarings was soos sielskos en het soos Suid-Afrika gevoel.

Switserse terugvoer oor Suid Afrikaanse mooi

Die Switserse vrou wat ons by die Covid-toetssentrum met ons PCR-toetse gehelp het, het dadelik my Suid-Afrikaanse aksent herken. Met ‘n glimlag het sy ons vertel dat hul Suid-Afrikaanse vakansie aan die einde van 2019 hul lekkerste vakansie ooit was. Hulle kan nie wag om terug te gaan en meer skoonheid te ervaar nie.

Naxos

Met ons aankoms in Mykonos het ons dadelik op een van die groot ferrie bote geklim om na Naxos te vaar. 

Ons verblyf was reg langs die strand. Tydens vroegoggendkoffie het ons gekyk hoe die dorp wakker word. Die paaie was vol scooters. Ons was verstom oor hoe die Grieke dit reggekry het om op hul selfone te praat of te SMS. Hulle het selfs intense gesprekke met handgebare op die scooters gehad. Een Ouma en haar kleinkind op ‘n vierwielmotorfiets het elke oggend vars tamaties en spanspekke afgelewer.

Ons het ‘n pragtige restaurant ontdek en al ons aandetes daar geëet. Die vriendelike interaksies, pragtige Griekse musiek en sonsondergang-uitsigte was medisyne vir die siel. Ek het al die tradisionele Griekse disse probeer, en ons het elke aand tzatziki saam met ons brood geëet. Zander het sy vleisinname ingehaal. Die eienaar het grappies met Zander gemaak en hom op ons laaste aand met ‘n bak roomys bederf.

Ons het ‘n interessante gesprek met die fasiliteitsbestuurder by ons blyplek gehad. Hy het 23 jaar in Engeland gewoon en vyf jaar gelede na Griekeland teruggekeer. Sy opmerking was,

“In Engeland het ek Engels geleer praat en goeie geld verdien, maar het min gelewe. Nou geniet ek weer die lewe maar lê soms wakker oor geld”.

Mykonos

Mykonos was ‘n ander ervaring as Naxos en ons het ‘n paar nuwe dinge geleer. Daar is baie toeriste, en alles is net so duur soos in Switserland. Dit het sin gemaak toe ons besef Mykonos is die partytjie-eiland van die rykes.

Ons het naby Paradise Beach gebly, hoog op ‘n heuwel. Ons kon die partytjies op die strand sien en hoor. Private seiljagte was oral sigbaar, en private stralers het vroegoggend opgedaag.

By die meeste strande in Mykonos is nudisme aanvaarbaar. Zander, wat op ’n sensitiewe ouderdom is, het nie geweet waar om te kyk nie.

Covid impak

 Die Griekse regering het twee dae voor ons terugkeer nuwe Covid-beperkings in Mykonos aangekondig. Die nuwe reëls het musiek by restaurante en vermaaklikheidsplekke verbied en ‘n aandklokreël ingestel. Die skielike stilte was vreemd. Ek deel ons visuele ervaring van ons vakansie.

Ons was gelukkig om tydens ons winter vakansie in Desember 2021, uiteindelik weer Suid Afrika se mooi en ‘n somerkersfees te ervaar.

Groete

Emsia

Kersfees se sak vol emosies

Kersfees se sak vol emosies

Gedurende die feestyd is my emosionele hoogte- en laagtepunte gewoonlik intens. Die vlug beperkings het my egter amper oor die afgrond gestoot. Die onlangse opdatering van die Switserse reëls maak skielik weer ‘n SA besoek moontlik. My hart jubel!

Gevolglik kan baie gesinne wie se kinders in ander lande studeer of werk, moontlik saamwees vir Kersfees. Ek is dankbaar vir almal wat my met positiwiteit en hoop aangemoedig en ondersteun het. Ek bid saam met diegene wat nog in onsekerheid wag vir goeie nuus.

Die feesseisoen in Switserland

Die feesseisoen ervaring in Switserland is besonders, met baie tradisies en gebruike. Die Switserse Kersfees winter ervaring is anders as die Suid-Afrikaanse somer Kersfees ervaring.

Die winteraande is besonders lank en koud.  Teen 5nm is dit donker en dit raak eers weer teen 8am lig. Die stad en huise word kreatief met kersbome en liggies versier om ʼn feestelike atmosfeer te skep en die donker te verdryf. Mense kan kaasfondue of Raclette geniet in die hout chalets wat in die Advent seisoen opduik.

Op die laaste Donderdag van elke November skakel die owerhede in Zürich se liggies aan, en die Kersfees markte open. Die hele atmosfeer word warm, knus en bekoorlik. Die reuk van warm glühwine hang in die lug, en Cheestnuts, op die oop vuur gebraai, is by al die “Heisse Marroni”-stalletjies te koop.

Kersfees as ʼn kind

Samichlaus is die Duits-Switserse weergawe van Kersvader. In Desember ry die Jelmoli-trem deur Zürich, en kinders kan luister na stories deur Kersvader en sy engel helpers. Samichlaus besoek ook die kleuterskole en sommige laerskole en verskyn gedurende die eerste week van Desember by punte in die woud. Ek kan net dink hoe eg en opwindend Kersvader deur die oë van jong kinders moet wees .

Kersfees as volwassene

As ouer doen jy alles om hierdie betowering met liggies, atmosfeer en geskenke vir jou kinders te skep. Met tyd leer jy daar is ‘n buitenste feestyd met bome en ligte en ‘n innerlike feestyd in jou gemoed. Soms is hulle stemming verskillend. Jy dra ’n swaar sak vol emosies en is verlig wanneer die einde van die feestyd aanbreek.

Almal wat jy om die Kersfees tafel wil hê, is om verskillende redes nie daar nie. Covid het sy bydrae op verskeie maniere gelewer. Vele verhoudings en situasies wat jy in liefde toegedraai wou gehad het se papier is nog vol ego strepe.

Ek dink nie daar is ‘n perfekte Kersfees nie. Dit is net so perfek soos jy dit sien.

Elke persoon wat saam met jou om die Kerstafel sit, is ’n geskenk as jy mooi kyk. Covid het ons geleer om anders te kyk. As ons met dankbaarheid en liefde na hierdie feestyd kyk en die ware betekenis daarvan waardeer, sal ons innerlike feestyd vol lig en dankbaarheid wees.

Kalahari Kersfees

Ons hoop vir ‘n somer Kersfees in die Kalahari hierdie jaar. Ek sien uit daarna om saam met die mense na aan my hart te wees. In my denkbeeldige prentjie sal die sterre in die lug ons Kersliggies wees. Almal se bekende stemme gaan ons Kersfees musiek wees. Ons samesyn en liefde vir mekaar sal ons grootste geskenk aan mekaar wees.

Tydens al hierdie onsekerheid moet ek myself voortdurend daaraan herinner dat die Kersfees in my hart die bepalende een is, ongeag die plek, seisoen of mense saam met my. Ek moet dus hard werk aan die gedagtes wat my innerlike feestyd beïnvloed. Mag die manier waarop ek na Kersfees kyk, my geskenk aan myself wees.

Mag dit ‘n geseënde feestyd vir jou en jou geliefdes wees, waar jy ook al is.

Groete

Emsia

‘n Sneeukombers bring rustigheid

‘n Sneeukombers bring rustigheid

Ek het my seuns en familie twee jaar laas gesien. Ons beplande SA besoek hou gevolglik my kop en hart besig. Dit is die vyfde maal wat ons na SA probeer vlieg en ek was hoopvol. Die slegte nuus oor Omicron en vlugbeperkings, was soos ʼn nagmerrie.  Elke nuusberig wou my versmoor en ek het gesukkel om te slaap en my emosies in bedwang te hou.  Ek het gebid en gesmeek. Die sneeu het saggies gekom en my vertroostend in ʼn wit kombers toegevou.

Betowerende eerste sneeu

Sneeu, veral die eerste sneeu, is betowerend. Die gekleurde landskap word monochroom wanneer sneeuvlokkies liggies soos vere op die grond val. Die stilte wat saam met die ongerepte spierwit landskap kom, is heilig. Sneeuval skep aanvanklik ‘n gevoel van kalmte en dan opwinding. Kinders lag, en volwassenes praat. Gesinne bou sneeumanne en spog met hul skeppings.

Zander en sy vriende geniet die sneeu met hul sleë na skool en oor naweke. In die aande is hy honger, koud en moeg. Dit verg goeie beplanning om sy sneeubaadjie, broek en handskoene weer droog te kry voor die volgende dag. Ek en Charl geniet dit om in die sneeu te stap. Vars sneeu knars onder jou skoene.

Voorbereidings vir die sneeu

Gedurende November begin voorbereidings vir die verwagte sneeu. Die boere ploeg die lande, en die munisipaliteit plant rooi paaltjies om die paaie in die wit landskap aan te dui. Ligte en Kersversierings maak hul verskyning en gee ‘n sprokiesagtige gevoel.

Veiligheid in die sneeu

Na ʼn sneeuval skraap padskrapers, met hulle oranje waarskuwingsligte, reeds van vroegoggend af die paaie, sypaadjies en treinstasies sodat almal kan voortgaan met hulle daaglikse aktiwiteite.  Sodra die sneeu begin smelt, veroorsaak die nagtemperature dat dit vries tot ʼn gladde yslaag wat baie gevaarlik is om op te loop. Daar is ‘n groot voorkoms van knieë, heup en pols insidente in hierdie toestande. Ons verstaan nou die nodigheid van warm waterdigte skoene met dik sole.

Voertuie in Switserland het ʼn stel bande vir somer en ʼn afsonderlike stel bande vir winter. Sodra ʼn voertuig in sneeu of ys moet ry, is kettings nodig om die vastrapbeheer te verhoog. Die gladde oppervlaktes verhoog die voorkoms van ongelukke. Selfs die treine gly soms op hulle spore as gevolg van die sneeu of ys.

Sneeu bring vir my rustigheid

Gedurende ons eerste Desember in Switserland, was my kinders se kuier my grootste kersgeskenk.  Die eerste sneeu het begin val die dag na hulle aankoms.  Net voor slaaptyd het die eerste sneeuvlokkies hulle verskyning gemaak. As Suid Afrikaners is ons nie eintlik aan sneeu gewoond nie. Dit was spesiaal dat ons hierdie eerste sneeuervaring kon deel!  Ons het soos kinders buite gespeel en die sneeu op ons gesigte en tonge laat val.

Hierdie jaar se sneeu is dus vir my meer as net wit vlokkies.  Die wit kombers het my gehelp om rustig te raak.  Ek ervaar ʼn innerlike vrede en wete dat alles ten goede sal meewerk.  Daar is nie waarborge nie, maar ek het hoop en vir nou is dit vir my genoeg.

Ek hoop jy kry ook jou teken van hoop wat vir jou rustigheid en vreugde vir die feesseisoen sal bring.

Groete

Emsia

 

Kreatiwiteit is intelligensie wat pret het

Kreatiwiteit is intelligensie wat pret het

Gedurende die afgelope twee jaar het Kreatiwiteit hom aan my voorgestel. Ek het baie genot en waarde uit die verhouding geput. My verhouding met Kreatiwiteit was ‘n perfekte voorbeeld van die uitdrukking – “when the student is ready, the teacher will appear“.

Aangesien ek nie myself as ʼn kreatiewe persoon beskou nie, spreek die volgende woorde deur die skrywer Kurt Vonnegut tot my.

“Practice any art, music, singing, dancing, acting, drawing, painting, sculpting, poetry, fiction, essays, reportage, no matter how well or badly, not to get money and fame, but to experience becoming, to find out what’s inside you, to make your soul grow. I do not think being good at things is the point of doing them.  I think you got all these wonderful experiences with different skills, and that all teach you things and makes you an interesting person, no matter how well you do them.”

Ek het in die verlede nie te veel op kreatiewe aktiwiteite gefokus nie. Ek het dit geblameer op ‘n gebrek aan tyd en kreatiewe vermoëns. Die Covid grendeltyd het my gedwing om iets te vind om te doen. Ek het meer begin fokus op fotografie, skryf, eksperimenteer met nuwe resepte en verf met akrielverf.

Fotografie

Met fotografie besluit ek op ‘n onderwerp en probeer dit dan deur my lens van verskillende hoeke vasvang. Soms is dit ‘n seisoen, plek, geleentheid of tyd van die dag of jaar. Ek probeer verskeie tegnieke wat my dwing om anders na alledaagse voorwerpe te kyk. ’n Vlak van detail wat ek nog nooit opgemerk het nie, word skielik vir my sigbaar. Dit maak my opgewonde om die kleur, ontwerp en patrone van dinge in die natuur wat voortdurend verander, waar te neem. Ek deel meer daaroor in my brief met die titel Fotografie is ‘n leermeester van waarneming.

Bak en Kook

Aangesien ek elke dag moet kook, het ek besluit om meer kreatiwiteit te inkorporeer. Die vars produkte op die winkelrakke is seisoenaal en verander voortdurend. Sodra iets nuuts verskyn, probeer ek resepte kry om dit uit te toets. Die Switserse het byvoorbeeld Spätzli, wat amper soos pasta is, met seisoenale groente. Ek probeer ook gereeld nuwe variasies met Gnocchi en Risotto.

My oudste seun, Jacques, het ʼn Vegan Bakkery met die naam The Cinnamon Club wat die mooiste koeke bak.  Ek staan telkemale verstom oor die kreatiwiteit.  Ek deel meer daaroor in by brief oor Kosmaak met liefde geïnspireer deur my seun.

Verf

My skilderpogings is steeds op graad 1-vlak. Ons het Paint-by-Numbers as ‘n wintermaand-vermaakprojek begin. Ek het dit so geniet dat ek verf, kwaste en papier aangeskaf het. Die uitkomste is nog nie iets wat ek bereid is om te wys nie, maar ek vind die proses aangenaam. My nuutste prente is meer van ‘n abstrakte aard en ontwikkel soos ek aangaan. Ek geniet abstrakte kunswerke meer aangesien daar minder ruimte is vir sigbare foute.

Genot in kreatiwiteit

Ek is nog in baie opsigte ‘n beginner, maar die genot en positiwiteit wat ek ervaar wanneer ek dit doen, is van onskatbare waarde! Daar is baie persoonlike bevrediging daarin om iets nuuts te probeer en te sien hoe jy vorder. Dit is ook baie ontspannend en verplaas my na ‘n ander wêreld. Ek moes aanvaar dat ek dit bloot vir die genot daarvan doen en moes my innerlike kritikus so ver moontlik wegstuur.

Ek hou van Albert Einstein se uitdrukking, “Creativity is intelligence having fun“. Kreatiwiteit help my om op nuwe maniere na die wêreld en voorwerpe om my te kyk. Ek vind skielik korrelasies tussen dinge wat ek nooit voorheen opgemerk het nie. Ek is meer bewus van en vind vreugde in die alledaagse dinge rondom my.

Ek kan beslis Kreatiwiteit as vriend aanbeveel.

Groete

Emsia

Boedapest was ‘n fees vir ons sintuie

Boedapest was ‘n fees vir ons sintuie

Ek verkies ervarings as geskenke. Dit is in ons geheue verewig en kan nie gebreek of gesteel word nie. Hierdie jaar was ‘n besoek aan Boedapest my verjaardaggeskenk en een wat ek kon deel. Ons het met die oornagtrein deur Oostenryk na Boedapest gereis.

Boedapest is bekend vir sy historiese plekke soos Chain Bridge, wat Buda en Pest aan weerskante van die Donaurivier verbind. Die sentrale deel van Boedapest langs die Donau is tot ‘n wêrelderfenis gebied verklaar. Die stad het ‘n enorme termiese grondwaterstelsel met ongeveer 80 termiese bronne. Hongarye is een van die meer bekostigbare lande in Europa omdat dit nog nie deel van die Eurosone is nie. Hul geldeenheid is die Forint.

Oornagtrein ervaring

Die oornagtrein-ervaring was ‘n eerste vir my. Weens die hoë volume besprekings het ek in ‘n ander slaapkajuit as Charl en Zander beland. Ek het die 4-persoon slaapkajuit met drie jong Duitse vrouens gedeel. Gelukkig kon een van hulle goed Engels praat en het my gehelp met inligting. Die volgende oggend het ek die geleentheid gehad om Melanie beter te leer ken terwyl ek koffie gedrink het. Sy is ‘n reisblogger en eienaar van die blog goodmorningworld. Gevolglik kon sy vir my baie reiswenke oor Boedapest gee.

Met ons aankoms by die pragtige Boedapest-treinstasie het sy my meegedeel dat maskers in Hongarye nie verpligtend is nie.

Great Market Hall en Hongaarse kos

Ons eerste stop was by die Groot Marksaal, wat uit drie verdiepings bestaan. Handelaars verkoop varsprodukte, geskenke, klere, rugsakke en Hongaarse straatkos. Baie stalletjies verkoop Paprika wat tradisioneel in agt verskillende geure kom. Daar is kantborduurwerk en Russiese poppe ook.

Ons het die Hongaarse Langos vir middagete gehad en was mal daaroor. Dit is deeg wat in olie gebraai is en smaak net soos Suid-Afrikaanse vetkoek. Bo-op die plat vetkoek is roomkaas, gerasperde kaas en enige ander bolaag van keuse. Ek het ook die goulash-sop probeer, wat my laat dink het aan my ma se sop met stukkies vleis.

Castle Hill

Ons het laatmiddag by Castle Hill besoek, waar ons die mooiste uitsigte oor die stad gehad het. Dit is ‘n UNESCO wêrelderfenisgebied en bevat Middeleeuse monumente en museums. Die 13de-eeuse koninklike paleis is indrukwekkend. Ons het ongelukkig die “Changing of the Guards” seremonie gemis, maar het ten minste twee mans in koninklike uitrustings op hul perde gesien.

Parlement gebou en Joodse skoene monument

Ek het die simmetrie en detail van Boedapest se parlementsgebou op die oewer van die Donau-rivier bewonder. Dit is die derde grootste parlementsgebou ter wêreld en is baie indrukwekkend.

Naby die Parlementsgebou is ‘n gedenkteken van skoene wat my geweldig geroer het. Dit is ter nagedagtenis aan die Jode wat hul lewens tydens die Tweede Wêreldoorlog verloor het. Die Jode moes hul skoene uittrek voordat hulle op die rivieroewer geskiet is.

Szechenyi Spa Baths

Hongarye is bekend vir sy termiese baddens, en die Romeinse setlaars het die eerste baddens gebou. Die Szechenyi baddens en die pragtig versierde paleis bestaan al meer as 100 jaar. Daar is 18 swembaddens gevul met mineraalryke natuurlike warmwaterbronne en tien saunas en stoomkamers.

Die energie in die lug was gelukkig en ontspannend. In een swembad is daar selfs skaakborde vir besoekers om skaak te speel terwyl hulle in die water ontspan.

Zander het die spa-baddens as ‘n hoogtepunt ervaar, en dit was vir ons ‘n ontspannende manier om ons Boedapest-besoek af te sluit.

Groete

Emsia

Die mislaag wat my gemoed wil vertroebel

Die mislaag wat my gemoed wil vertroebel

Gedurende November is Zürich byna permanent in ‘n mislaag gehul. Wanneer ons soggens die gordyne oopmaak, lyk dit soos ‘n wit muur aan die buitekant. Soms bly die mis heeldag. Op ander dae word die donker silhoeëtte van geboue en bome meer sigbaar soos die son opkom.

Die Switsers het ons van die begin af oor die mis gewaarsku. Die mislaag het ‘n neerdrukkende impak omdat dit donker is, en jy voel vasgevang. Oor naweke besoek baie mense hul huise in die berge om die sonlig te geniet en tydelik uit die mis te ontsnap.

My Eglisau les

Die herfskleure in Switserland is vanjaar besonders. Ek was opgewonde oor ‘n sonnige dag, want ek wou foto’s neem in die dorpie Eglisau met mooi wingerde langs die Rheinrivier.. My teleurstelling was groot toe die hele dorp in mis gehul was. Ek het besluit om te bly in die hoop dat die waas sou opklaar.

Na ‘n rukkie het ek besef hoe mooi en geheimsinnig alles in die mis vertoon en dat ek dinge moet waardeer net soos dit is en moet ophou om aan my prentjie vas te klou. Ek kry hierdie boodskap gereeld maar sukkel nog soms daarmee.

Wêreldwye mislaag

Om na nuwe plekke en kulture te reis is een van die dinge wat ek en Charl geniet om saam te doen. Ons was baie opgewonde oor die geleentheid om vir ‘n paar jaar in Switserland te woon, want dit het die moontlikheid geskep om Europa te verken sonder lang vlugte en ‘n Schengen visumaansoek. Covid het egter soos ‘n dik laag mis om ons almal geval.

Die land se grense was lank gesluit en het eers onlangs weer oopgemaak. Die Covid-situasie het ons gedwing om Switserland te ontdek. Ons het baie mooi plekke besoek en ervarings gehad wat ons sou gemis het as Europa oop was. Wêreldwyd het die beperkings mense gedwing om met nuwe oë na die skoonheid van hul eie land en omgewing te kyk. In die proses het baie mense juwele ontdek wat hulle voorheen misgekyk het.

In die mis het ek my eie familie duideliker gesien

Kerstyd is sinoniem met gesinstyd. Kersmarkte en vieringe sorg vir groot opwinding. Verlede jaar was daar net een groot stilte. Weens al die streng reëls het ons die Kersvakansie binne ons woonstel deurgebring. Ons het kreatiewe projekte aanlyn bestel en onsself besig gehou. Ons het al drie later erken dat dit ‘n kosbare en rustige tyd was en dat ons mekaar se geselskap geniet het.

Ons het van die begin af beplan om Suid-Afrika en my seuns Switserland een keer per jaar te besoek. Ná hul eerste besoek in Desember 2019 kon ons mekaar nie weer sien nie. Dit was vir my ‘n besonderse digte mis. Die afstand en situasie het ons aangemoedig om meer gereeld kontak te maak en op ‘n dieper vlak betrokke te raak. Ek het gevolglik my seuns anders leer ken. Ek skryf meer hieroor in my brief oor woorde het my reddingstou geword.

Die mis leer my om die nou te geniet

Die mis het vir my ‘n metafoor geword en herinner my om die huidige situasie te geniet. Ek moet ophou om so styf aan my prentjie van “perfek” vas te klou dat ek die skoonheid om my miskyk.

In die mis lyk ons gewone bekende omgewing geheimsinnig. Die mis verdof die agtergrond en laat die mees kritieke items uitstaan. Dit help ons om te fokus op die elemente wat wel sigbaar is. Die mislaag is nie permanent nie. Dit sal opklaar, en die son sal weer skyn.

Groete

Emsia

 

Vriendinne wat ‘n ma se turbulensies verlig

Vriendinne wat ‘n ma se turbulensies verlig

Baie van my vriende se jongste kinders skryf hul eindeksamen. November is ‘n stresvolle maand, en binnekort sal hulle moet aanpas by ‘n leë huis. Hulle ervaar die afsluiting van ‘n betekenisvolle hoofstuk in hul lewensboek.

Die turbulensies van moederskap

Elke ma kyk terug en dink met ‘n glimlag oor die onstuimigheid van moederskap. Ek weet ek sou nooit oorleef het sonder die insette en hulp van vriende nie. Ek glo dat God hierdie vriende vir my uitgekies het. Daar is geen toeval in die keuse of tydsberekening van mense wat ons pad kruis nie.Ek skryf meer hieroor in toe-val-lig in plaas van toevallig.

Vriende sien jou behoefte en help sonder dat jy vra. Hulle bemoedig en gee eerlike menings. Hulle daag jou uit om nuwe dinge te probeer of om situasies op nuwe maniere te sien. Soms kan hulle humor raaksien of skep wanneer jy op die rand van wanhoop is.

Klein seuntjies

Ek en Jackie het paaie gekruis toe ons seuntjies klein was. Sy het ná haar man se hartoorplanting in Kaapstad beland. Dit was op dieselfde tyd as wat ek deur ‘n egskeiding gegaan het. Ten spyte van haar uitdagings was sy altyd gereed om te help. Baie keer het sy my seuns na skool saam met haar huis toe geneem. Dit het my toegelaat om my werk klaar te maak en dan ‘n glasie wyn op haar stoep te geniet terwyl ons na die sonsondergang-uitsig van Tafelberg gekyk het. Soms het sy ons ook bederf met heerlike, gekookte kos.

Sy was saam met my opgewonde toe Charl in my lewe opdaag. Ek het weer liefde gevind maar kort voor ons troue het haar man gesterf. Met baie rou emosie en verlies het sy moedig en alleen ons troue bygewoon. Dit was ons beurt om te help en ondersteun waar ons kon.

Sy het gelukkig ook weer liefde gevind. Ons beide het verstaan van die uitdagings om tienerseuns groot te maak met die hulp van ʼn pa wat nie hulle eie is nie. Ons seuns is nou jong mans, maar ons is dankbaar oor die rol wat ons in mekaar se lewens kon speel.

Jong mans

In Christo se laaste skooljaar het hy verlief geraak. Net voor ons na Zürich verhuis het, het ek en sy meisie se ma, Ronel, ‘n koppie koffie gaan drink om mekaar te leer ken. Ons het mekaar se geselskap geniet, en ons kon nie ophou praat nie. Min het ek geweet watter kritieke rol Ronel in my lewe sou speel.

Ek het nie geweet daar is ‘n pandemie op pad en dat Ronel se huis vir amper 18 maande my kind se huis sou word nie. Sy het hom by die koshuis afgelaai en hom gereeld met lekkernye bederf. Niks was vir haar te veel moeite nie en sy het my op hoogte gehou met foto’s en boodskappe. Sy het die situasie goed verstaan ​​aangesien haar ouers ook verhuis het om in die buiteland te gaan werk nadat sy skool voltooi het, terwyl sy in Suid-Afrika agtergebly het vir haar studies.

Ons kinders se verhouding het ongelukkig nie Covid-19 oorleef nie, maar ek en Ronel het besluit ons vriendskap sal voortduur. Ná ons eenmalige ontmoeting het ons vriendskap gegroei deur oproepe, boodskappe en briewe. Met haar liefde vir reis, hoop ons dat sy vir my in Switserland kan kom kuier.

My suster, my vriendin

Ek is baie geseënd dat een van my vriende ook my suster is. Ons verskil vier jaar, en ek het haar vir die eerste twintig jaar nie in die vriendskapskategorie geplaas nie. In my tienerjare het sy en haar vriendinne my soms mal gemaak. Hulle het een middag in ’n groot kameeldoringboom langs die skool se rugbyveld weggekruip en soos jakkalse gehuil terwyl die rugbyspan geoefen het. Dit was ‘n groot verleentheid, want ek was verlief op een van daardie spelers.

Ek het nooit gedink sy sou my 911 wees as ek raad en perspektief as ‘n ma nodig het nie. Ons het ons tienerjare baie anders benader, en haar perspektief op sekere situasies is waardevol. Daar was tye wat ek haar soggens met ‘n swaar hart gebel het op pad werk toe. Ek het egter baie ligter by die werk aangekom met perspektief en motivering. Sy het ook ‘n goeie sin vir humor, en haar lagterapie werk altyd.

Vriende is geskenke van God, elkeen toegedraai in hul unieke verpakking. Hulle stap die pad van die lewe saam met ons, verskaf ondersteuning, aanmoediging, perspektief en dade van liefde en omgee.

Dankie aan almal wat saam met my die pad stap en daar is vir my.

Groete

Emsia

Swartwoud se koek en koekoek klokke

Swartwoud se koek en koekoek klokke

Ons het Zander se 13de verjaarsdag in die Swartwoud in Suidwes-Duitsland gevier. Dit is bekend vir sy koekoekhorlosies, swartwoudkoek en Die Grimm-broers se sprokies. Van ver af lyk die woud swart omdat die bome so dig groei.

Triberg en toerisme

Ons het die meeste van ons tyd in die toeristedorp Triberg deurgebring. Nadat ons ons Covid-sertifikate gewys het, het die eienaars van die hotel en restaurante ons baie vriendelik ontvang.

Ek het die mooiste tradisionele klere van die verkoopspersoneel bewonder. Die mans dra leerbroeke met kruisbande en onderbaadjies. Die vroue dra kleurvolle rompe met wit kantbloese wat met ‘n voorskoot afgerond is. Ons kon die gebied se Duits redelik goed verstaan en die mense was verdraagsaam met ons pogings om dit te praat.

Koekoek klokke

Ek het my verkyk aan die koekoek klokke.  Dit is nogal ʼn belewenis om so ʼn winkel te besoek, want jy is omring met die mooiste deuntjies en die koekoek klanke wat dit soos ʼn woud laat klink.  Ons het ook die grootste Koekoek klok in die wêreld besoek.  Die ratwerk is duidelik sigbaar en terapeuties om na te kyk.  Van die koekoek klokke is uniek en gesogte versamelaars items.

Die heel eerste Duitse koekoekhorlosie is gedurende die 1600’s gemaak deur ‘n vindingryke Duitse klokmaker, Franz Ketterer. Hy was die een wat die koekoek voëltjie en klanke bygevoeg het. Die klank word op ‘n vernuftige manier gemaak deur dubbele blaasbalk wat lug deur klein pypies stuur.

Woud en watervalle

Duitsland se hoogste watervalle is in Triberg.  Ons het die park besoek met verskeie voetpaadjies wat jou lei tot by die valle wat 164m hoog is. Die atmosfeer is rustig en kleure sag met skakerings van groen wat tekens van geel wys, geruis van die vallende water en pragtige voëlklanke.  Ons het selfs ʼn paar eekhorings gesien wat nader kruip agter die grondboontjies aan wat die mense vir hulle voer.  Die eekhorings in Europa is baie donkerde in kleur as dié waaraan ons in Suid Afrika gewoond is.

Swartwoud koek

Ons het vir Zander ʼn groot sny swartwoudkoek vir sy verjaarsdag belowe.  Dit was duidelik gewild aangesien die meeste mense dit gekies het.  Gaste het ʼn keuse om dit te bestel mét of sonder alkohol.  Dit bestaan uit verskeie lae sjokolade sponskoek, afgewissel met room en kersies en was ryk en lekker. Dié met alkohol bevat lekker baie Kirsch (kersiebrandewyn).

Die Hotel was eers ʼn klokfabriek

Ons het Saterdagaand in Sankt Georgen oorgebly.  Die hotel het my geweldig interesseer, want dit was ʼn klokfabriek vir 130 jaar voordat dit in die hotel FederWERK met die restaurant FeinWERK omskep is.  In die gange hang swart en wit foto’s teen die mure van mense besig om in die fabriek te werk.

Ons het Zander se 13de verjaarsdag ingewy met koffie op die stoep terwyl ons kyk hoe die son oor die Swartwoud opkom.  Ek voel altyd ʼn bietjie broos en innig dankbaar op my kinders se verjaarsdae vir die voorreg om hulle in my lewe te hê.  Zander met sy wysheid, deernis en humorsin is vir my soos son in hierdie Switserland tydperk.  ʼn Uur later het dit sommer hard gereën met donderweer terwyl ons ontbyt by FeinWerk geniet het.

Die uitstappie saam met die weer het vir ons perfek uitgewerk.

Groete

Emsia

Tradisies verbind generasies en families

Tradisies verbind generasies en families

Tradisies verteenwoordig ‘n kritieke deel van enige kultuur of familie. Ons verhuising na Switserland het my gehelp om die waardevolle rol wat tradisies en gebruike in ons identiteit speel, te verstaan.

Die viering van tradisies

Ons blootstelling aan ander kulture gee my ‘n opregte waardering vir die tradisies, en ek probeer om meer daaroor te leer en te verstaan. Ek koester ook meer Suid-Afrikaanse tradisies. Jy is welkom om in ‘n ander brief oor ons Braai-tradisie in Switserland te lees. Elke koppie rooibostee of tradisionele Suid-Afrikaanse ete vererger ons verlange. Ons kry lus vir beskuit met ons oggendkoffie en blatjang met ons kerrie en rys.

Tradisies vertel ‘n verhaal van waar ons vandaan kom en herinner ons aan die aspekte wat ons lewens help vorm het. Tydens die viering van kulturele of familietradisies kan ons nadink oor die dinge wat in die lewe saak maak en die geleentheid kry om dankie te sê vir die bydrae wat iemand gemaak het. Dit verbind geslagte wanneer gesinne bymekaar kom en bied geleentheid vir kontak met vriende. Hierdie gevoel van eenheid en die wete dat jy êrens hoort, is ‘n kosbare manier om blywende herinneringe te skep.

Die Switserse tradisie rondom die koeie wat van die berge af kom

Die Switserse het baie tradisionele vieringe, en ons het onlangs ‘n skouspelagtige een bygewoon. Gedurende die herfs kom die beeste, skape, bokke en alpakkas van die Alpe af na die dorpe vir die wintermaande. Die Switserse vier hierdie afkoms van die koeie se geleentheid feestelik met markstalletjies, musiek en heerlike kos.

Die beeswagters versier die diere met seisoenale blomme soos sonneblomme, krisante of dahlias. Die mense dra pragtige tradisionele Switserse klere, sing jodelliedjies en maak musiek met die alpehoring musiekinstrumente.

Ons het die Flimserstein-fees bygewoon. Vroegoggend het die veewagters teen die skouspelagtige rotswande van die Flimsersteinberg afbeweeg met meer as honderd pragtig versierde koeie. Hulle het tydens middagete by Bargiz aangekom, waar die dorpenaars vir hulle gewag het. Na verversings is hulle weer na Fidaz en Flims toe. Kyk na hierdie video wat die afkoms van die koeie, “Alpabzug”, by Flimserstein wys.

Ons familie-kuier tradisie

As ‘n familie het ons ‘n jaarlikse tradisie van week lange saamkuier. Voordat ons Switserland toe getrek het, het ons soms tyd in die Wes-Kaap gedeel en ander kere in die Kalahari. Tydens die Kaapstad-besoeke het Ansa se kinders die stad beleef. Ons het historiese plekke, wit strande, aarbeiplase en handwerkwinkels besoek. By die huis het hulle op ons grasperk gespeel en hul speletjies geskep.

Tydens ons Kalahari-besoeke het my kinders die plaas beleef. Van agter op die bakkie het ons die Koedoes en Springbokke dopgehou, in die plaasdam afgekoel en die Kalahari-sonsondergange bewonder.

As ‘n familie het ons ooreengekom om ons jaarlikse saamkuier-tradisie te handhaaf, ondanks die feit dat ons in die buiteland woon. Covid het ons egter vir twee jaar van die voorreg ontneem. Ons beplan ‘n spesiale gesinsfees langs die oewer van die Oranjerivier in Desember 2021. ‘n Onlangse nota van Marga, my suster se dogter, het my weer herinner aan die kosbaarheid van hierdie tradisie deur haar oë. Sy het geskryf:

Groete

Emsia

Nuweling in die sosiale media gemeenskap

Nuweling in die sosiale media gemeenskap

Ek het grootgeword tydens ‘n era toe jy by iemand gaan kuier het vir jou sosiale-kontak behoefte en in ʼn tydskrif verdwaal het vir ontvlugting. Tydskrifte het stories en ontsnapping na vêr plekke gebied. Dit het ons geïnspireer met mooi dinge, kreatiewe idees en gedagtes. Tegnologie het die wyse waarop ons leef verander en sosiale media spreek deesdae ons behoefte aan sosialisering en ontvlugting aan.

Maniere van sosiale kontak en ontvlugting het verander

Ons dra ons sosiale netwerke en ontsnapping op ons fone met ons saam. Die stories wat ons lees en die prente waarna ons kyk, gaan oor mense wat ons ken. Ons kies die vriende wie se nuus en foto’s ons wil sien en kan selfs kommentaar daarop lewer of ʼn grappie daaroor maak.

Ons kan deel wees van groepe met mense met dieselfde belangstellings as ons, wenke, idees en raad kry van mense met gedeelde passies en nuwe vriende maak. Ons belangstellings bepaal die advertensies en inligting wat ons ontvang.

Hoe werk sosiale media?

Ek wou meer leer oor die misterie van hierdie nuwe sosiale wêreld wat ek soms intimiderend vind. Ek het Facebook as ‘n platform nagevors en ‘n paar dinge geleer. Sosiale mediaplatforms moet verseker dat gebruikers waarde vind gedurende die tyd wat hulle daaraan bestee. Facebook het dus Algoritmes in plek gestel om seker te maak dat gebruikers kwaliteit inligting kry op grond van hul belangstellings. Dit was goed om te sien dat die beginsels van die algoritmes baie ooreenstem met gewone sosiale gedrag.

Sosiale gedrag beginsels

Deelname en bydraes word vereis. Om deel te wees van enige sosiale sisteem, moet jy deelneem en bydra. Jou bydraes moet interessant wees en gesprek uitlok. Dit moet handel oor onderwerpe wat ander mense interesseer, hulle laat lag, hoop gee, inspirasie of nuwe idees gee. Die algoritme verseker dat ‘n bydrae sirkuleer solank mense kommentaar lewer of reageer

Bevorder deelname. Gesprekke oor onderwerpe wat mense die geleentheid bied om deel te neem is wenners. Ek geniet bydraes wat my laat dink, emosie ontlok en vir my meer inligting en geleentheid gee om kommentaar te lewer.

Tydsberekening is belangrik. Jy moet jou bydrae maak wanneer jou sosiale media vriende aanlyn beskikbaar is en tyd sal hê om te reageer. Besighede wat sosiale media gebruik om hulle dienste of produkte te adverteer, moet bepaal wat die optimale tyd vir hulle teikenmark is om te reageer.  Dit is die beste manier om te verseker dat die advertensie in sirkulasie bly.

Toon reaksie om deelname aan te moedig.  Dit het baie moed van my geverg om deel van hierdie aanlyn sosiale netwerk te word.  Ek was so bang dat niemand reaksie op my bydraes gaan lewer nie.  Na gesprekke met ander, het ek besef dat hierdie vrees net menslik is. Humoristiese, interessante of omgee kommentaar laat mense voel hulle bydraes maak saak, word waardeer en dien as aanmoediging om daarmee vol te hou.

Deel van ʼn virtuele sosiale gemeenskap

Dit is vir enige nuwe inwoner  ʼn uitdaging om by ʼn nuwe gemeenskap in te skakel. As introvert hou ek gewoonlik eers dop voor ek al my moed bymekaar maak en versigtig begin deelneem. Soms het nuwe inwoners so baie ander dinge wat hulle tyd opneem en hulle behoefte is net vir ontvlugting. In die geval is dit vir hulle voldoende om net dop te hou en nie deel te neem nie. Ons moet elke individu se behoeftes en keuses respekteer. 

Ek is dankbaar vir elke oud-inwoner van die sosiale media wêreld wat my as nuweling laat tuis voel het, en ek onderneem om dieselfde te doen. In ‘n nuwe land met Covid-beperkings en ‘n sosiale behoefte, ervaar ek samesyn in hierdie virtuele sosiale gemeenskap. Ek het ou vriende uit verskillende stadiums van my lewe ontdek en nuwe vriende ontmoet met gedeelde passies. Ek het ook beter insig in die lewens van kennisse gekry.

Al was ek aanvanklik skepties, kan ek eerlik erken dat sosiale media tot my lewe bydra. Ek beoordeel egter noukeurig die oorsprong van plasings en die tyd wat ek op sosiale media spandeer.

Groete

Emsia