Letters Home

Almal van ons het uitgesien na die somervakansie. Ons behoeftes en verwagtinge het egter verskil. Ek wou plekke sien en mense en hul tradisies ervaar. Na ‘n besige jaar moes Charl rus en ontspan, en Zander het tiener behoeftes gehad.

Provence, in die suide van Frankryk, was hoog op my “bucket list”. Die area is bekend vir sy sonnige weer, kleurvolle platteland, vars plaasprodukte en Romeinse ruïnes. Charl het ingestem tot Provence op voorwaarde dat ons iewers by die see bly om daarna te swem, slaap en ontspan. Met al die stakings op die lughawens het ons per motor gereis.

Ek deel in hierdie brief meer oor ons Provence ervaring.  Ek sal in my volgende brief meer deel oor die “rustige deel van die vakansie” wat ‘n interessante wending geneem het.

Nougat van Montélimar

Ons eerste besoekpunt was Montélimar, bekend vir sy Nougat. Die lekkerny word hoofsaaklik van eierwitte, laventel heuning, vanilla en baie amandels en pistachio neute gemaak.  Ons het die oudste nougat vervaardiger en museum besoek.  Hulle besit hulle eie byekorwe langs die laventel lande en amandelboorde.  Die Nougat word nog soos in die ou dae hoofsaaklik met die hand gemaak.

Montélimar se plaaslike mark met vele vars en laventel geïnspireerde produkte was ʼn belewenis. 

Die ou stad van Avignon

Toe ons Avignon binne ry, het ons besef ons het ʼn probleem.  Ons was onbewus van die kunstefees gedurende die week van ons besoek.  Temperature was bo 40 grade en ons kon nêrens parkering vind nie. Dit het gevoel soos Oudtshoorn se KKNK fees in Suid Afrika. Ons het na ons hotel aan die buitekant van die dorp gery vir dinktyd, maar kon nog nie inboek nie. 

By die hotel was daar heerlike lugverkoeling,  ʼn swembad, asook foosball- en snoekertafels. Ek wou graag die ou stad sien, maar die manne het soos steeks donkies vasgehaak.  Gelukkig is hulle amper altyd honger en was die gedagte aan lekker kos by die fees, die regte wortel voor hulle neus om saam met my op die stadsbus te klim.

Laventel velde van die Lourmarin streek

Van alles in Provence wou ek die graagste die bloupers laventelvelde van die Lourmarin streek sien. Die ou heuwelstad Gordes met uitsigte oor die valleie, het ons eerste begroet. 

Verder af in die vallei het die 12de eeuse klooster, omring met laventel, my asem weggeslaan.  Na ons besoek aan hulle geskenkwinkel, was ons met ʼn laventelgeur omhul.

Hiervandaan het ons deur verdere lanventelvelde na die dorpie Roussillon gery. Die plek is bekend vir sy rooi kranse gevorm deur ysterryke kleurpigment in die grond. Die rooi, geel en bruin skakerings van die aarde vorm ‘n treffende kontras met die welige groen dennebome en was gebruik om die dorp se geboue te kleur. 

Met ʼn belofte van roomys in Lourmarin was die manne bereid om nog verder te ry.  Die laventel gegeurde roomys was ʼn eerste vir my en verbasend lekker.  Ek het ook Franse appelkoos-en-laventel konfyt, laventel stroop en laventel brosbrood gesien.  Op die plein het die toeriste die tipiese Europese somermiddagete van spanspek in Parma Ham toegedraai, geniet.

Van Gogh se dorpie Arles

Die Nederlandse Vincent van Gogh het gedurende 1888 ʼn jaar lank in Arles gewoon op soek na hitte en son.  Die toerisme kantoor het ʼn staproete wat jy kan volg en dan sekere plekke met Van Gogh se kunswerke vergelyk.

Ons het die straatkafee wat hy geskilder het asook die “mental” hospitaal waar hy in sy laaste dae gewoon het, besoek.  Hulle onderhou die tuin om steeds soos sy skildery te lyk.

Een van sy bekendste skilderye is Starry Night wat hy geverf het langs die Rhône rivier naby aan waar ons gebly het. Soos ek deur die strate gestap het, het ek die woorde van die lied met die titel Vincent in my gedagtes opgeroep:

Starry, starry night
Paint your palette blue and grey
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul

Now, I understand what you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now

Bastille fees in Marseille

Marseille het ons met wonderlike herinneringe gelaat.  In die middedorp is die ou hawe met markte en straatkafees. Vanaf die ou hawe het ons met die bus al langs die kus gery om in die Mediterreense see te swem. Die manne het ʼn week lank uitgehou net om dit te ervaar. Die mooiste strande en turkoois water was die wag werd. 

Ons kon Bastille dag in Marseille ervaar. Na die parades deur die Franse militêre- en ander beskermingsmagte, het mense in die ou hawe piekniek gehou terwyl hulle vir die vuurwerke wag.  Die vuurwerke was vanaf platforms in die see afgeskiet en gesinchroniseer met mooi musiek. Dit het die pragtig ou hawe se klipmure verlig en oomblikke in my geheue verewig. 

Ek deel my foto’s in die video hieronder.

Groete

Emsia