Browsed by
Author: emsia.kruger

Ons 10-jaar pad saam met MSC

Ons 10-jaar pad saam met MSC

Ons was baie teleurgesteld toe Booking.com ons in kennis gestel het dat die verhuurder ons vakansieverblyf by die see, gekanselleer het. Ons het gesukkel om verblyf te kry wat bekostigbaar is en aan ons behoeftes voldoen. Ons was verlig toe Charl ‘n e-pos van MSC kry met ‘n gunstige en aanloklike aanbod. Ons het al ʼn paar maal met MSC gedurende die afgelope 10 jaar gevaar.

Ons geskiedenis met MSC

Vakansies moet aan baie verskillende doelwitte en behoeftes voldoen. Jare gelede was ons ‘n hersaamgestelde gesin met twee tieners en ‘n klein seuntjie. ’n Lekker vakansie was gevolglik deurslaggewend om nuwe gesinsherinneringe te bou. Op daardie tydstip het MSC Cruises Suid-Afrika as ‘n bestemming beproef en ons het besluit om hulle uit te probeer.

MSC is ‘n familiebesigheid met ‘n fokus op gesinne. Kinders vaar vry en met drie kinders het dit ‘n groot verskil gemaak. Met ons eerste vaart het ons van Durban na Mosambiek gevaar en ‘n eiland besoek.

MSC was ‘n wenresep vir ons. Almal kon eet wat en soveel hulle wou. Die tieners kon hul geluk nie glo met Italiaanse pizzas en hamburgers wat 18 uur per dag beskikbaar is nie. Ek kon nuwe geregte na hartelus probeer. Snags sus die boot jou in ‘n diep slaap. Charl se gunsteling is om vroegoggend in die jacuzzi te sit wanneer die meeste passasiers nog slaap.

Die MSC-kinderklub bied vermaak en ‘n oppasdiens vir die kinders. Zander het die nuwe vriende en aktiwiteite geniet en kon nie wag vir die openingstyd soggens nie. Die tieners het die Bingo-aande en die sokker op die boonste dek geniet.

Vele bestemmings, tale en kulture

Die skip vaar na verskillende bestemmings en die beste is om vroegoggend ʼn nuwe plek te sien sonder om oor reëlings te bekommer.  Ons het verskillende lande in Afrika, Europa en Suid Amerika op hierdie manier gesien. Engels is die voertaal op al die skepe, maar hulle doen moeite om die tale van die bestemmings te praat. Gedurende ons onlangse Europese vaart het hulle Italiaans, Frans, Duits, Spaans en Portugees gepraat.

Baie Suid Afrikaners werk op die MSC skepe

Mense van Afrika werk graag op die MSC skepe.  Ons het tydens ons afgelope vakansie die meeste Afrikaans in ʼn lang tyd gehoor het. Die eerste MSC skepe wat na die Covid periode gevaar het, was in die suidelike halfrond se somer.  Baie van die Suid Afrikaners het na hierdie seisoen kontrakte aanvaar vir die Europese somer seisoen.  Ek kon hoor hulle verlang, na 9 maande op die see, erg huis toe.

Gelukkig vir ons was daar altyd Suid Afrikaners as deel van die kinderdiensspan.  Zander het gevolglik altyd ʼn jong dame gehad wat na hom gekyk het en in Engels of Afrikaans met hom gepraat het. Ons was tydens sy vyfde verjaarsdag op ʼn vaarvakansie en MSC het hom bederf met ʼn verjaarsdagkoek en ʼn MSC geskenk.

Unieke en spesiale ervaringe

Elke vakansie en elke bestemming het sy eie unieke en spesiale ervaringe.  Ons vaart gedurende 2015 se Kersfeesvakansie sal my altyd bybly.  Op Kersdag het ons by ʼn eiland naby Mosambiek geanker.  Die plaaslike inwoners het die toeriste hartlik met Afrika sang en dans begroet. 

Dit was baie warm en toeriste en eilandbewoners het in die see geswem.  Ons het duikbrille by ons gehad en na die vissies en seesterre in die vlak water gekyk.  Eiland seuntjies, Zander se ouderdom, het saam met hom begin speel.  Al kon hulle mekaar se taal nie verstaan nie, het hulle goed oor die weg gekom. 

Ek het my duikbril vir hulle gegee om te gebruik.  Die reaksie en uitdrukking op hulle gesiggies, toe hulle vir die eerste maal deur ʼn duikbril die seelewe sien, was aangrypend. Ek onthou dit as ʼn heilige en eenvoudige Kersfees waar die regte dinge saak gemaak het.

Die afgelope vakansie

Ons het die afgelope vakansie Italië, Frankryk, Spanje en Portugal besoek.  Die teater vertonings in die aande het gefokus op die kultuur van die lande.  Ek het die musiek en danse, veral die Flamingo danse en Franse burleske vertonings vreeslik geniet.

My gunsteling besoek was Lissabon in Portugal.  Ek was nog nooit in Portugal nie en het vir die eerste keer besef Lissabon lê langs ʼn rivier wat in die Atlantiese oseaan uitmond.  Ons het duisende jellievisse en die mooiste seeskilpad in die riviermonding opgemerk.  In Lissabon het ons met een van die oudtydse trams gery en ons verkyk na die mooi geboue met teëls versier. By die mark het ons heerlike tradisionele vla tertjies “pasteis de nata” geëet.

Ek deel in die video hieronder foto’s van ons onlangse MSC reis

MSC het ons oor die afgelope tien jaar wonderlike geleenthede gebied om plekke te sien, kulturele ervaringe te geniet en gesinsherinneringe te bou.

Groete

Emsia

Provence se kleurvolle landskappe

Provence se kleurvolle landskappe

Almal van ons het uitgesien na die somervakansie. Ons behoeftes en verwagtinge het egter verskil. Ek wou plekke sien en mense en hul tradisies ervaar. Na ‘n besige jaar moes Charl rus en ontspan, en Zander het tiener behoeftes gehad.

Provence, in die suide van Frankryk, was hoog op my “bucket list”. Die area is bekend vir sy sonnige weer, kleurvolle platteland, vars plaasprodukte en Romeinse ruïnes. Charl het ingestem tot Provence op voorwaarde dat ons iewers by die see bly om daarna te swem, slaap en ontspan. Met al die stakings op die lughawens het ons per motor gereis.

Ek deel in hierdie brief meer oor ons Provence ervaring.  Ek sal in my volgende brief meer deel oor die “rustige deel van die vakansie” wat ‘n interessante wending geneem het.

Nougat van Montélimar

Ons eerste besoekpunt was Montélimar, bekend vir sy Nougat. Die lekkerny word hoofsaaklik van eierwitte, laventel heuning, vanilla en baie amandels en pistachio neute gemaak.  Ons het die oudste nougat vervaardiger en museum besoek.  Hulle besit hulle eie byekorwe langs die laventel lande en amandelboorde.  Die Nougat word nog soos in die ou dae hoofsaaklik met die hand gemaak.

Montélimar se plaaslike mark met vele vars en laventel geïnspireerde produkte was ʼn belewenis. 

Die ou stad van Avignon

Toe ons Avignon binne ry, het ons besef ons het ʼn probleem.  Ons was onbewus van die kunstefees gedurende die week van ons besoek.  Temperature was bo 40 grade en ons kon nêrens parkering vind nie. Dit het gevoel soos Oudtshoorn se KKNK fees in Suid Afrika. Ons het na ons hotel aan die buitekant van die dorp gery vir dinktyd, maar kon nog nie inboek nie. 

By die hotel was daar heerlike lugverkoeling,  ʼn swembad, asook foosball- en snoekertafels. Ek wou graag die ou stad sien, maar die manne het soos steeks donkies vasgehaak.  Gelukkig is hulle amper altyd honger en was die gedagte aan lekker kos by die fees, die regte wortel voor hulle neus om saam met my op die stadsbus te klim.

Laventel velde van die Lourmarin streek

Van alles in Provence wou ek die graagste die bloupers laventelvelde van die Lourmarin streek sien. Die ou heuwelstad Gordes met uitsigte oor die valleie, het ons eerste begroet. 

Verder af in die vallei het die 12de eeuse klooster, omring met laventel, my asem weggeslaan.  Na ons besoek aan hulle geskenkwinkel, was ons met ʼn laventelgeur omhul.

Hiervandaan het ons deur verdere lanventelvelde na die dorpie Roussillon gery. Die plek is bekend vir sy rooi kranse gevorm deur ysterryke kleurpigment in die grond. Die rooi, geel en bruin skakerings van die aarde vorm ‘n treffende kontras met die welige groen dennebome en was gebruik om die dorp se geboue te kleur. 

Met ʼn belofte van roomys in Lourmarin was die manne bereid om nog verder te ry.  Die laventel gegeurde roomys was ʼn eerste vir my en verbasend lekker.  Ek het ook Franse appelkoos-en-laventel konfyt, laventel stroop en laventel brosbrood gesien.  Op die plein het die toeriste die tipiese Europese somermiddagete van spanspek in Parma Ham toegedraai, geniet.

Van Gogh se dorpie Arles

Die Nederlandse Vincent van Gogh het gedurende 1888 ʼn jaar lank in Arles gewoon op soek na hitte en son.  Die toerisme kantoor het ʼn staproete wat jy kan volg en dan sekere plekke met Van Gogh se kunswerke vergelyk.

Ons het die straatkafee wat hy geskilder het asook die “mental” hospitaal waar hy in sy laaste dae gewoon het, besoek.  Hulle onderhou die tuin om steeds soos sy skildery te lyk.

Een van sy bekendste skilderye is Starry Night wat hy geverf het langs die Rhône rivier naby aan waar ons gebly het. Soos ek deur die strate gestap het, het ek die woorde van die lied met die titel Vincent in my gedagtes opgeroep:

Starry, starry night
Paint your palette blue and grey
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Now, I understand what you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now

Bastille fees in Marseille

Marseille het ons met wonderlike herinneringe gelaat.  In die middedorp is die ou hawe met markte en straatkafees. Vanaf die ou hawe het ons met die bus al langs die kus gery om in die Mediterreense see te swem. Die manne het ʼn week lank uitgehou net om dit te ervaar. Die mooiste strande en turkoois water was die wag werd. 

Ons kon Bastille dag in Marseille ervaar. Na die parades deur die Franse militêre- en ander beskermingsmagte, het mense in die ou hawe piekniek gehou terwyl hulle vir die vuurwerke wag.  Die vuurwerke was vanaf platforms in die see afgeskiet en gesinchroniseer met mooi musiek. Dit het die pragtig ou hawe se klipmure verlig en oomblikke in my geheue verewig. 

Ek deel my foto’s in die video hieronder.

Groete

Emsia

In die buiteland is ons mekaar se familie

In die buiteland is ons mekaar se familie

Ek is mal oor kuiergaste. Dit skep ‘n lekker energie in ons huis en bied aan my die geleentheid om iemand vir wie ek omgee te bederf. In Suid Afrika was ons jaarlikse familiekuier my hoogtepunt. Deur die jaar het ek uitstappie idees versamel en lank voor die tyd die etes en aktiwiteite beplan.

Ek het ʼn dowe oor gedraai toe Charl rebelleer teen die ekstra matrasse en beddegoed tydens ons verhuising Switserland toe.  Al is ons woonstel klein, wou ek seker maak daar is voldoende slaapplek vir almal wat wil kom kuier.

My kinders se eerste kuier

Gelukkig kon my kinders, ses maande na ons verhuising, in Desember 2019 kom kuier. Die tyd saam was vrolik en gesellig. 

Die eerste sneeu was beslis ʼn onthou-oomblik en ons het kinderlik opgewonde die vlokkies op ons tonge gevang.  Ons het die Switserse tradisie van fondue gedeel, maar ook pannekoek gebak soos wat ons tradisioneel reëndae in Suid Afrika vier.

Na hulle besoek het ek vele uitstappie en maaltyd idees versamel, maar het niemand gehad om dit mee te deel nie. ʼn Mooi landskap, ou gebou of nuwe ervaring is net baie lekkerder as jy saam met ʼn bekende kan waardeer.

Sielsvriende

My vreugde was groot toe Vanessa laat weet sy kom Zürich toe vir ʼn konferensie.  Vele onthou-oomblikke het deur my gedagtes geflits. Ek het gedink aan ons spesiale lag en gesels oomblikke as jong vrouens in die kantoor wat ons 20 jaar gelede gedeel het. 

Sy het my ondersteun en vir ʼn bederf-dag na die Mangwanani spa toe gevat toe die drake in my persoonlike lewe vlamme blaas. Gedurende 2007 het ek in stilte saam met haar gesit en bid terwyl dokters in die middel van beurtkrag in Suid Afrika probeer het om haar man se breingewas te verwyder.

Ek en Vanessa woon in Europa met ons harte en familie steeds in Suid-Afrika. Ons redes vir die situasie is oor die algemeen dieselfde. Korporatiewe poste vir ons generasie in Suid-Afrika is besig om te kwyn. Ons verstaan en het deernis vir mekaar se leefstylaanpassings.

As gevolg van Covid moes sy haar eerste jaar in Amsterdam alleen in ‘n woonstel deurbring. Dit was haar omstandighede toe sy ‘n nuwe afdeling by ‘n groot firma moes stig. Ek het nuwe respek vir haar dapperheid gekry.

’n Europese hittegolf het saam met Vanessa opgedaag. Sonder enige lugversorging in Switserland het almal gely. Na een poging om uit te gaan, het ons besluit om ons woonstel so donker as moontlik te hou en ons vreugdes en uitdagings oor ‘n glas koue witwyn by die huis gedeel.

Welgemoed vriende

Persoonlike en professionele redes het Martin en Marna na Europa gebring. Hul dogter Danielle het haar musiekstudies in België en Nederland voltooi. Die uitvoering vir haar meestersgraad was in die Zuid Afrika-huis in Amsterdam. Dit het bestaan uit Suid-Afrikaanse wyn, kos, musiek en poësie.

Martin moes vir werk Zürich toe kom en ek en Marna het gekuier.  Ons het die promenade om Zürich meer platgestap en Flammeküche geëet terwyl die swane om ons swem.  Ons het die House of Lindt in Schokolandeplatz besoek en dit was die ideale plek vir haar familie tuis se geskenkies. Ons kuier is afgesluit met ʼn besoek aan Switserland se Rosestad, Rapperswil. Ons het die hele lengte van die meer terug op ʼn boot gevaar en gekyk hoe almal in die water speel.

Martin moes vir werk Zürich toe kom en ek en Marna het gekuier.  Ons het die promenade om Zürich meer plat gestap en Flammeküche geëet terwyl die swane om ons swem.  Die House of Lindt in Schokoladeplatz was ‘n heerlike besoek en die ideale plek vir Marna se familie tuis se geskenkies.  Ons kuier is afgesluit met ʼn besoek aan Switserland se Rosestad, Rapperswil.  Ons het die hele lengte van die meer terug op ʼn boot gevaar en gekyk hoe almal in die water speel.

Kort voor hulle Europese besoek, het Martin ʼn onverwagse werksaanbod vanuit Dubai gekry.  Hulle moes gevolglik hulle besoek verkort en begin voorberei op die aanpassing in ʼn nuwe land.  Ons het ons laaste ete saam langs die meer geniet. Tydens ons ete het daar ʼn storm opgekom en op pad kar toe het die sluise van die hemel oopgegaan.  Ons was deurwekend nat.  Die ontvangspersoon by hulle hotel kon sy lag nie onderdruk, toe hy hulle sien nie!

Al hoe meer vriende verhuis oorsee

Al hoe meer van ons vriende verhuis na die buiteland. Almal moet aanpas in ʼn nuwe land, kultuur en omstandighede, terwyl hulle verlang en bid vir familie en vriende tuis.  Die ontdek en verken is opwindend; die verlang en gemis broos en seer. Ons het ooreengekom om mekaar se familie in die buiteland te wees.

Ek sluit af met die woorde uit  ʼn Antjie Krog gedig wat Danielle ook in haar konsert gebruik het: 

En al is jy nie by my nie
Word dit nou by jou ook aand
Met kinders in die koel strate
Met water wat geluidloos spoel oor die kweek
Met voëls wat hulself opvou in die bome
En al is jy nie by my nie, 
Is ek bewys van ons verbintenis 
Soos van blomme wat bloei in die skemer
 Ek hoor jou vanaand soos ʼn ver-af trein. 

- Antjie Krog

Groete

Emsia

Griekeland deel haar skoonheid

Griekeland deel haar skoonheid

Ek verwonder my dikwels aan die verskeidenheid skoonheid wat die aarde ons bied. Skoonheid kom in verskillende vorme voor. Ons sintuie, hart en emosies help ons om skoonheid te ervaar. Elkeen van ons woon in ‘n plek wat ‘n hele pakket van omgewing, mense, kos en ervarings bied. Soms moet ons egter ander plekke ervaar om van voor af dankbaar oor ons eie woonplek te wees .

Tydens ons 2021-somervakansie het ons daarna uitgesien om weer Suid-Afrika se skoonheid met ons sintuie en harte te ervaar. Weens Covid-beperkings was die tyd ongelukkig nog nie reg nie, en die Griekse eilande moes opmaak. Die son, see, landskap, mense, kos en ervarings was soos sielskos en het soos Suid-Afrika gevoel.

Switserse terugvoer oor Suid Afrikaanse mooi

Die Switserse vrou wat ons by die Covid-toetssentrum met ons PCR-toetse gehelp het, het dadelik my Suid-Afrikaanse aksent herken. Met ‘n glimlag het sy ons vertel dat hul Suid-Afrikaanse vakansie aan die einde van 2019 hul lekkerste vakansie ooit was. Hulle kan nie wag om terug te gaan en meer skoonheid te ervaar nie.

Naxos

Met ons aankoms in Mykonos het ons dadelik op een van die groot ferrie bote geklim om na Naxos te vaar. 

Ons verblyf was reg langs die strand. Tydens vroegoggendkoffie het ons gekyk hoe die dorp wakker word. Die paaie was vol scooters. Ons was verstom oor hoe die Grieke dit reggekry het om op hul selfone te praat of te SMS. Hulle het selfs intense gesprekke met handgebare op die scooters gehad. Een Ouma en haar kleinkind op ‘n vierwielmotorfiets het elke oggend vars tamaties en spanspekke afgelewer.

Ons het ‘n pragtige restaurant ontdek en al ons aandetes daar geëet. Die vriendelike interaksies, pragtige Griekse musiek en sonsondergang-uitsigte was medisyne vir die siel. Ek het al die tradisionele Griekse disse probeer, en ons het elke aand tzatziki saam met ons brood geëet. Zander het sy vleisinname ingehaal. Die eienaar het grappies met Zander gemaak en hom op ons laaste aand met ‘n bak roomys bederf.

Ons het ‘n interessante gesprek met die fasiliteitsbestuurder by ons blyplek gehad. Hy het 23 jaar in Engeland gewoon en vyf jaar gelede na Griekeland teruggekeer. Sy opmerking was,

“In Engeland het ek Engels geleer praat en goeie geld verdien, maar het min gelewe. Nou geniet ek weer die lewe maar lê soms wakker oor geld”.

Mykonos

Mykonos was ‘n ander ervaring as Naxos en ons het ‘n paar nuwe dinge geleer. Daar is baie toeriste, en alles is net so duur soos in Switserland. Dit het sin gemaak toe ons besef Mykonos is die partytjie-eiland van die rykes.

Ons het naby Paradise Beach gebly, hoog op ‘n heuwel. Ons kon die partytjies op die strand sien en hoor. Private seiljagte was oral sigbaar, en private stralers het vroegoggend opgedaag.

By die meeste strande in Mykonos is nudisme aanvaarbaar. Zander, wat op ’n sensitiewe ouderdom is, het nie geweet waar om te kyk nie.

Covid impak

 Die Griekse regering het twee dae voor ons terugkeer nuwe Covid-beperkings in Mykonos aangekondig. Die nuwe reëls het musiek by restaurante en vermaaklikheidsplekke verbied en ‘n aandklokreël ingestel. Die skielike stilte was vreemd. Ek deel ons visuele ervaring van ons vakansie.

Ons was gelukkig om tydens ons winter vakansie in Desember 2021, uiteindelik weer Suid Afrika se mooi en ‘n somerkersfees te ervaar.

Groete

Emsia

Sirkus se plek in die vermaak arena

Sirkus se plek in die vermaak arena

Sirkusse het ontstaan as ʼn vorm van vermaak lank voor die era van rolprente, televisie en sosiale media.  Dit sirkus arena was ‘n plek van eksotiese mistiek.  Ek het gewonder oor die toekoms van sirkus in ʼn era gevul met vele vorms van vermaak. Ons het die Knie-sirkus in Zürich twee keer in een maand bygewoon!

Knie Sirkus is ʼn familiebesigheid

Friedrich Knie, ʼn mediese student, het die Knie Sirkus in 1803 gestig nadat hy op ʼn perderuiter verlief geraak het. Dit is ‘n familiebesigheid en een van die oudste en mees prominente Europese sirkusgroepe.  Deesdae bestuur lede van die 7de geslag die familiebesigheid en hul kinders (die 8ste geslag) tree reeds in die arena op.  Ek verstaan die uitdagings van familiebesighede en het baie respek vir die Knie-familie.

My sirkus ervaring oor tyd

Ek was as kind in ʼn sirkus, toe Boswell Wilkie Circus ons myndorp, Sishen, in Suid Afrika besoek het.  Ek was opgewonde, maar ook vreeslik bang vir die narre en die akrobate het stres by my veroorsaak.  Dit was gevolglik ʼn ervaring met gemengde gevoelens.  Ek was nuuskierig om te sien wat ʼn hedendaagse sirkus bied.

In wese het die boustene van ’n sirkus oor tyd dieselfde gebly met akrobatiese toertjies, slapstick-komedie en diere. Sirkusse het baie negatiewe kommentaar uitgelok oor die wrede en onregverdige manier waarop hulle diere in die verlede behandel het. Die Knie Sirkus gebruik slegs perde en ponies maar hanteer die diere ongelooflik respekvol binne en buite die sirkustent.

Daar was, soos destyds, twee narre wat kontinuïteit verskaf het. Hulle gesigte was gelukkig nie geverf nie! Hulle snaakse woordspeling in Duits was effens verlore op ons, maar ons het lekker saam met die ander mense gelag.

Tegnologie in die sirkus

Hulle het tegnologie slim in die vertonings gebruik vir ‘n visuele skouspel. Die Extreme Light Dance Crew het ‘n genotvolle vertoning van lig, musiek en dans met hul LED-kostuums geskep. Die groep bestaan uit lede van Oekraïne en Rusland ten spyte van die oorlog tussen hul tuislande.

Die vinnige akrobatiese bewegings op ‘n trampolien en ‘n LED-verligte muur was vermaaklik. Verligte hommeltuie in die sirkustent het ‘n ongelooflike visuele effek geskep.

Pipistrello

Elke jaar sien ek die Pipistrello sirkus tent by ons dorpie Zumikon se dorpsplein.  Hulle sirkus waens staan op die dorpsplein en hulle eet almal saam by lang houttafels.  Hierdie sirkusgroep beweeg tussen dorpe gedurende die warmer maande. 

Hulle is ‘n saamspeel-sirkus en organiseer projekte met skole, remediërende onderwysinstellings, en vakansie-organiseerders.  Saam met die Pipistrello-span slaan die deelnemers die sirkustent op, ontwikkel ’n sirkusvertoning met hul eie idees en bied dit aan die einde van die week aan.

Sirkus is ʼn tradisie

ʼn Vriendin, wat ʼn Switserland grootgeword het, het my vertel dat hulle elke jaar die openingsvertoning van die Knie sirkus bywoon.  Die sirkus was vir ʼn maand lank op ʼn plein langs die meer.  Oor naweke was daar tot drie vertonings per dag. Hulle toer op hierdie manier deur die stede en groter dorpe in Switserland.

Die Hirslanden groep het al die kaartjies vir ʼn paar vertonings in Switserland gekoop as ʼn dankiegeskenk aan werknemers. Dit het vir baie werknemers en hulle gesinne genotvolle vermaak en ontvlugting gebied. Dit is die rede waarom ons gedurende Mei-maand twee keer by die sirkus was.

Sirkus het ‘n plek in die vermaak arena

Al die opgewonde kindergesiggies en die reuk van springmielies het die kinderlike opgewondenheid vir my terug gebring.  Ek het elke oomblik van die vertoning geniet.  Soms het ek lekker gelag en ander tye na my asem gesnak. Die vierwiel motorfiets wat ʼn “backflip” hoog in die arena gemaak het, het beslis my senuwees getoets. Die toertjie is blykbaar uniek in die wêreld.

Soms voel ons gesin soos ‘n sirkus.  Ek sal vir privaatheidsredes die narre se identiteit geheim hou.  Ons almal doen egter gereeld balanseertoertjies. ʼn Sirkus bestaan uit ʼn span mense wat soos ʼn goed geoliede masjien saamwerk.  Hulle het spesifieke vaardighede en rolle op die verhoog, maar help ook agter die skerms met die gewone huishoudelike take.

Ek verstaan nou dat sirkus ʼn tradisie is wat generasies verbind en aanpas by die tye. Ek glo dit het steeds  ʼn plek as vorm van vermaak in die toekoms, solank as wat dit kan bly innoveer.

Groete

Emsia

Span SA vier kulturele diversiteit

Span SA vier kulturele diversiteit

By die Inter-Community-School Zürich (ICSZ) vorm ons deel van ʼn gemeenskap bestaande uit families van 55 lande.  Tydens ʼn Internasionale Fees kon ons meer van ander lande se kos, kleredrag en kultuur leer.  Die vrae was “Watter aspekte van ons Suid Afrikaanse kos en kultuur deel ons met die ander? Waar en hoe kry ons die regte produkte?”

ICS Zürich Internasionale Fees

Die fees is afgeskop met ʼn parade. Ek het my verwonder aan die verskillende vlae en tradisionele klere. Na die parade was dit tyd om verskillende geregte van reg oor die wêreld proe. Soos wat jy by die stalletjies verby gestap het, het die lekkerste geure en gesellige moedertaal gesprekke  ‘n opgewekte atmosfeer geskep. Daar was speletjies en aktiwiteite vir die kinders en leerders met musiektalent het vermaak verskaf.

Ontmoet ander Suid Afrikaners

Ons is bewus van vier Suid Afrikaanse families en ʼn paar SA onderwysers by die skool.  Einde 2021 het ons as SA ma’s vir die eerste maal begin met ons gereelde ontmoetings. Die internasionale fees was ʼn wonderlike geleentheid om saam te werk aan iets wat ons almal na aan die hart lê. Ons kon ook die ander lede van die SA gesinne te ontmoet. 

Ons het tydens die fees nog twee ander Suid Afrikaanse families “ontdek” en uitgenooi om by ons groep in te skakel.

Span Suid Afrika

Aangesien niemand van ons voorheen deel was van ʼn SA stalletjie nie, het ons beplan om dit eers eenvoudig te hou met boerewors rolletjies, vanilla kolwyntjies en Suid Afrikaanse lekkers. Gelukkig kon Karin die nodige lekkers, blatjang en versierings tydens hulle SA besoek in April aanskaf. Melanie was bewus van ʼn Switserse slagter wat vir ons regte Suid Afrikaanse boerewors kon maak. Ek het, geïnspireer deur Jacques se Cinnamon Club, kolwyntjies gebak.

Ons stalletjie was tussen Italië en Australië se stalletjie geleë. Dit was mooi versier met vlae, Afrika diere van hout en proteas uit draad. Ons kolwyntjies en lekkers het die kinders gelok en heelwat mense het ons boerewors rolle probeer. Dit was eintlik die Mrs Balls blatjang wat die aandag getrek het. Charl was ons braaier en die kinders was uitstekend met die verkope. 

Ons kon net glimlag vir hulle bemarkings- en onderhandelingstegnieke.

Taaltameletjie

By Zander se skool is Engels eerste taal en almal moet ook Duits leer praat as ʼn tweede taal. Baie kinders praat, net soos Zander, ander tale by die huis.  In grade 6 tot 8, moet hulle ook nog Frans of Spaans as ʼn derde taal neem. Ek het in ʼn vorige brief meer gedeel oor my eie taaltameletjies.

Zander neem Spaans. Hulle moes onlangs ʼn Spaanse kookprogram aanbied en ‘n video daarvan maak vir ‘n assessering.  Hy en sy spanmaat van Indië het besluit om Spaanse suurlemoen kolwyntjies met die naam Magdalenas te bak. Ek was dankbaar dat my rol agter die kamera was!

Hulle het begin deur die bestanddele in Spaans te lys. Dit was half komies toe ek die items se name in Duits, Frans en Italiaans op die verpakking oplet. Sonder vorige bak ervaring het hulle sukkelend in Spaans probeer verduidelik wat gedoen moet word, terwyl hulle ook sukkelend probeer demonstreer hoe dit gedoen word. Ek het van agter die kamera probeer raad gee en partymaal Afrikaans toe oorgeslaan as ek nie vinnig genoeg die Engelse woorde kon vind nie. Die arme Indiese kind! Lag was ons beste gemeenskaplike taal.

My lesse oor diversiteit

As ouer by ‘n internasionale skool het ek geleer dat ‘n gemeenskap uit verskeie kulture kan bestaan. Vir ‘n gesonde en florerende diverse gemeenskap is wedersydse respek en gewilligheid om verskille te aanvaar van kritieke belang. Samewerking is die sleutel. Om mekaar te verstaan is soms ‘n uitdaging. Jy moet egter leer om geduldig te wees en deernis vir jouself en ander te hê!

Groete

Emsia

Toskaanse villas en Chianti wyn

Toskaanse villas en Chianti wyn

Tuscany met sy golwende heuwels, Middeleeuse dorpies en rooi Chianti wyne was nog altyd op ons “bucket” lys.  Die hartlike Italiaanse gasvryheid, goeie kos en skilderagtige landskappe het bygedra tot blywende herinneringe.

Ons het Tuscany, geleë tussen Floraans en Rome, per huurmotor besoek. Ek deel meer oor ons besoek aan Milaan, Floraans en Rome in Italië in my vorige brief.

Pisa

Ons eerste besoekpunt in Tuscany was Pisa en ons het in ʼn klein dorpie Pugnano in ‘n villa oornag. Ek was mal oor die ou Italiaanse villa wat reeds in die 16de eeu as plaashuis gebou is. Die kamers is ruim en die dekor eg Italiaans.  Daar is twee onthaalsale met houtvloere, reuse muurskilderye en pragtige kristalkandelare. 

Ons het in die villa se tuin ʼn bottel Chianti wyn geniet terwyl die laaste goue sonstrale oor die Toskaanse wingerde verdwyn het. Met ontbyt was Italiaanse terte en koeke op ʼn lang tafel met ʼn spierwit tafeldoek uitgestal. 

Chianti wynstreek

Italië se bekendste wyne kom uit die Chianti wynstreek. Kanolalande het kleur verskaf tussen die netjiese rye wingerde en olyfboorde. In die somer neem sonneblomme en graan die rol oor.

Oral langs die pad is wynkelders om wyn en olyfolie te proe. Ons het in die dorpie Greve de Chianti gestop. Die fokuspunt van die dorp is ʼn plein omring deur boetiekwinkels, werkswinkels en restaurante. 

Die streek is bekend vir sy Agriturismo. Dit bied die geleentheid om op een van die werkende plase oor te bly. Ons het op ʼn plaas naby Panzano oornag en kon die plaaslike produkte tydens ontbyt geniet.

In Panzano het ons ‘n glasie onder die pragtige perskleurige bloureën (wisteria) met die Toskaanse platteland as uitsig, geklink.

San Gimignano

Kenmerkend van die Toskaanse streek is die middeleeuse dorpies op die heuwels. San Gimignano met sy middeleeuse argitektuur en torings is fassinerend.

Die rit na San Gimignano het egter ons huwelik getoets.  Die area is baie heuwelagtig met smal kronkelpaadjies.  Na my vele waninterpretasies van die padkaart, het Charl frustreerd omdraaiplek moes vind.

Die bestemming was absoluut die moeite werd. Ons het saam met die ander toeriste op die trappies van die ou put op die dorpsplein gelato roomys geniet.

Saturnia warm water bronne

Vanaf die Chianti streek het ons suid deur die Val d’Orcia gebied gery.  Die landskappe is prentjie-mooi met golwende heuwels en kenmerkende sipresbome.

Foto’s van Cascate del Mulino, of Saturnia, het my gelok. Die melkerige blou natuurlike warm waterbronne op verskillende vlakke is indrukwekkend.  Die water is 37 grade en mineraalryk met helende eienskappe. 

Ons het ons laaste aand in Manciano oorgebly en rustig geslaap. Dit was ʼn ontspanne manier om ons besoek aan Tuscany af te sluit. 

Cari saluti

Emsia

Italië bewaar sy erfenis vir die toekoms

Italië bewaar sy erfenis vir die toekoms

Ons kan baie van die waardes en prioriteite van beskawings verstaan as ons na hulle argitektuur en kuns kyk.  Na ons besoek aan Milaan, Floraans en Rome, kyk ek met nuwe waardering na die Italianers se pogings om kultuur en erfenis te bewaar.

Milaan, die stad van mode en ontwerp

Milaan staan bekend as die stad van mode en ontwerp.  Die stad het my egter beïndruk met die manier waarop hulle erfenis bewaar maar ook voortdurend vernuwe met toekomsgerigte ontwerpe.

Die Galleria Vittorio Emanuele II, ‘n luukse winkelsentrum, het my asem weggeslaan. Dit is die mooiste en oudste winkelsentrum in Italië, met sy indrukwekkende glaskoepel en handgemaakte detail teen die mure. Dit huisves handelsmerke soos Armani, Prada en Versace, wie se hoofkantore ook in Milaan is.

Ek was mal oor die detail en simmetrie in die argitektuur van die katedraal van Milaan. Net so het die moderne en futuristiese Porta Nuova-gebied my opgewonde gemaak. Daar is onder meer die Bosco Verticale luukse woonstelblokke met bome en plante. Hulle demonstreer dat ‘n gebou ‘n tuiste vir bome, voëls, insekte en mense kan wees.

Hierdie omgewingsvriendelike ontwerpe word hopelik meer in die toekoms gebruik.

Floraans die stad van kuns

Die hoëspoedtrein na Florence teen 300 km/h was nogal ‘n belewenis. Florence word beskou as die geboorteplek van die Renaissance. Die hele stad, met kuns en argitektuur deur kunstenaars soos Leonardo Da Vinci en Michelangelo, het vir my soos ‘n kunswerk gevoel. Ons kuier was gedurende Paasnaweek met massas toeriste, maar almal se opgewondenheid en positiewe energie was welkom.

Die katedraal van Santa Maria del Fiore is indrukwekkend. Dit het kenmerkende Renaissance-argitektoniese kenmerke van simmetrie, koepels, kolomme, pilare en driehoekige fronte wat herhaaldelik gebruik word. Die katedraal se koepel is steeds ‘n ingenieurswonder en het ‘n impak op ander godsdienstige geboue gehad.

Ons het die baie straatkunstenaars in Florence geniet.

Die stad straal kreatiewe energie uit en lok verskillende soorte kunstenaars van regoor die wêreld. Ons besoek aan die sentrale mark in Florence, met sy vele tuisgemaakte, plaaslike en vars produkte, was ‘n hoogtepunt.

Ons het in Floraans ʼn hibriede motor gehuur vir ons besoek aan Tuscany tussen Floraans en Rome. Ek vertel egter meer oor ons Tuscany ervaring in my volgende brief.

Rome, die Ewige stad

In Rome stap jy met eerbied en respek, want antieke Rome het sy ontstaan reeds 753 v.C.  Ons ervaar egter steeds die impak van die Romeinse Ryk in die Westerse kuns, argitektuur, tegnologie, letterkunde, taal en regstelsels.

Sedert my vorige besoek aan Rome in 1995 is vele historiese ontdekkings gemaak. Die area rondom die Colosseum lyk heel anders met baie meer opgrawings. Die Colosseum is die grootste antieke amfiteater wat ooit gebou is en is in 80 n.C. voltooi.  Dit kon 80 000 toeskouers hanteer en dit was gebruik vir gladiatorkompetisies en openbare skouspele.

Die Vatikaan is ʼn onafhanklike staat met sy mooie St. Peter’s Basilica.  Hulle was besig om gereed te maak vir ʼn “Holy Mass” byeenkoms op die Sondag gelei deur Pous Francis.

Die rye was te lank om die Pous se eie kapel, naamlik Sistine Chapel, te besoek. Dit skilderye op die koepel het Michelangelo vyf jaar geneem het om te voltooi.  Vir diegene te ongeduldig is vir lang rye kan ek die Netflix fliek, The Two Popes aanbeveel. Dit is baie insiggewend en bevat mooi beeldmateriaal van die Vatican City en Sistine Chapel.

Bewaring van kultuur en erfenis

Die restourasie en bewaring van die kulturele skatte plaas ʼn groot verantwoordelikheid op die leiers in Rome. 

Die toerisme wat dit meebring skep egter ook werk en inkomste.  Ons toerismebydraes was vir gelato roomys en pizza as aanmoediging vir moeë lywe en seer voete. 

Die Italiaanse besoek was ons manier om ons 15de huweliksherdenking te vier.  Ons is dankbaar ons lewenspaaie het gekruis en vir die voorreg om vele vreemde paaie saam te kan stap.

Cari saluti

Emsia

Tekens van ‘n toekoms sonder maskers

Tekens van ‘n toekoms sonder maskers

In Europa het die lente in al haar glorie aangebreek. Terwyl Lente met haar pragtige uitrustings gespog het, het Winter ‘n onverwagte terugkeer gemaak. Oornag het temperature van 20 tot -6 grade gedaal. Lente se veelkleurige vertoning het skade opgedoen. Gelukkig lyk dit of dit net tydelik is, en sy skud haar vere reg vir ‘n uitstekende seisoenale vertoning.

Onverwagse Covid-winter tydens ons nuwe seisoen in Switserland

Op ʼn soortgelyke wyse het Covid onverwags opgedaag ʼn paar maande na die begin van ons nuwe seisoen in Switserland.  Ons het baie planne gehad vir nuwe vriendskappe, ervaringe en vaardighede tydens ons beplande drie jaar in Switserland. Die mens wik, maar God beskik het egter nuwe betekenis vir ons gekry.

My vriendin het my onlangs met ‘n goeie vraag uitgedaag.

‘Wat se verandering het die nuwe seisoen in Switserland vir jou gebring, Emsia?”

Ons het baie leefstyl verandering in Switserland gemaak. Ek is egter opreg dankbaar vir die insig wat die Covid-winter vir my gebring het.

Covid-insig

My hele lewe deur was ek ʼn aksie persoon, altyd besig om iets te beplan of te doen.  ‘n Lewe van aksie was my voertuig om my waardes en doel uit te leef. My naam beteken “om tot diens te wees”.

Na ʼn loopbaan van 27 jaar in Suid Afrika, het ek hier in Switserland my CV opgedateer, uitgestuur en met kontakte begin gesels.  In lyn met my perspektief, het ek ʼn werksgeleentheid nodig gehad om ʼn verskil te maak en tot diens van ander te wees.

Covid, veral in ‘n ander land, het my werksgeleenthede aansienlik beperk. Die omstandighede het my egter gewys dat ek die woord “doen” na die woord “wees” moes verander. In plaas daarvan om dinge vir ander te doen, moes ek leer om daar vir hulle te wees.

Dit moes natuurlik by my eie gesin begin.  Ek moes leer om meer teenwoordig te wees, te luister, waar te neem.  Ek is ʼn natuurlike beplanner en moes die plek en waarde van spontaniteit en intuïsie leer ken. Saam met kreatiwiteit, veroorsaak hulle dat ek ligter leef en die lewe bloot net meer geniet.  Verandering is egter ʼn proses en ek val soms nog terug in my ou bekende weë.

Lente na die Covid winter

Gelukkig kan ek vashou aan die sekerheid dat seisoene verander. Die Covid-seisoen is besig om wêreldwyd te verander. Hier in Switserland is daar nou geen Covid maatreëls meer nie. Ek voel amper skuldig as om op die trein sonder ’n masker te wees. Dit is so wonderlik om weer mense se gesigte te sien en ‘n glimlag te deel.

Vir die eerste keer kan Zander by die skool op uitstappies gaan en teen ander skole sport speel.  Die geleenthede skep opwinding en nuwe ervaringe. Vir die eerste maal in twee jaar kan ouers ook weer die skoolterrein betree en mekaar ontmoet.

Almal is opgewonde oor die jaarlikse Internasionale Fees wat weer sedert 2019 kan plaasvind. Tydens die geleentheid word diversiteit en kultuur gevier.  Daar sal 24 stalletjies wees met kos voorberei deur die ouers van die onderskeie lande. 

Ons is drie Suid Afrikaanse ma’s wat saamwerk om te verseker dat Suid Afrika ook verteenwoordiging het.  ‘n Nuwe ma van Oekraine gaan dieselfde vir haar land doen met die hulp van ander ouers.

Die nuwe normaal

Soos wat ons aanpas by ʼn nuwe normaal en opgewonde is oor die nuwe geleenthede en ervaringe wat dit bring, is ek baie bewus van my lewensbelangrike lesse wat ek tydens die Covid-winter in ʼn nuwe land geleer het.  Ons periode in Switserland is vir nog ʼn paar jaar verleng wat my tyd gee om te fokus op wees eerder as doen.

Geniet die nuwe seisoen, nuwe normaal en Paasnaweek!

Groete

Emsia

As die bekende vir ewig verander

As die bekende vir ewig verander

Tydens sekere lewensgebeure verander die bekende vir altyd. ‘n Hele Oekraïne nasie beleef oorlog. Gevolglik moet ontwrigte en bang vlugtelinge na Europese lande vlug. Hulle moet aansoek doen vir verblyfpermitte in vreemde tale en staatmaak op vrygewigheid vir hul basiese behoeftes, soos verblyf, kos en werksgeleenthede.

Vlugtelinge uit Oekraïne wat in Switserland aankom

My hart gaan uit na hierdie vlugtelinge as ek van hul trauma lees. Dit is so vernietigend en onregverdig. Daar is soveel verlies op baie maniere. Elke dag kom treine vol getraumatiseerde mense by Zürich se treinstasie aan.

Dit is hartverblydend om te sien hoeveel mense in Switserland probeer om die vlugtelinge te help en te ondersteun. Mense maak toebroodjies sodat die vlugtelinge iets het om te eet wanneer hulle van die treine afklim. Punte bestaan waar mense kos, klere en items kan inhandig vir persoonlike sorg vir verspreiding.

Plaaslike owerhede soek verblyf en kommunikeer beskikbare plekke op vlugtelingwebwerwe. Switserse inwoners skenk meubels, huishoudelike items en beskikbare tyd om leefruimtes in te rig.

Traumatiese en lewensveranderende gebeure

Baie mense vir wie ek omgee, gaan tans deur traumatiese en lewensveranderende gebeure. Vir elkeen van hulle is dit egter iets anders. Die onverwagsheid, impak en onsekerheid is die gemene delers. Dit dwing hulle om weer na hul toekomsdrome te kyk.

Hierdie oomblikke, wanneer die bekende vir altyd verander, gebeur met ons almal. Dit kom gewoonlik op die minste verwagte tyd, en op ‘n verrassende manier. Soms tref die vrees vir so ‘n oomblik my twee-uur in die nag. Die mees ontstellende situasies speel in my gedagtes af asof dit ‘n gebeurlikheidsplan-oefening is wat my moet help om meer voorbereid te wees. Dit steel egter net my rus, vrede en vreugde.

Ek voel kwesbaar hier in ‘n vreemde land vêr van my seuns, familie en vriende. Dit was veral vir my erg gedurende Covid vlugbeperkings.

Waarhede wat my help in tye van vrees en angs

Ek moes ernstig aan myself werk en het vir my ʼn paar waarhede neergeskryf waaraan ek kan vashou in tye wat vrees en angs my beetpak.

Lewensveranderende gebeure is deel van die lewe.

Ons kan nie vir hierdie gebeure voorberei nie, want die aard en tydsberekening is gewoonlik onverwags. Die lewe is in balans. Soms ervaar ons vreugde, maar ander kere gaan ons deur pynlike groei en ontwrigting.

Ek het ‘n Skepper met ‘n groter plan vir my lewe.

As ek terugkyk op my lewe, kan ek die bewyse hiervan sien. In verwarrende en onsekere tye het ek intens die nabyheid van my Skepper ervaar. My intuïsie was sterk, en mense en geleenthede uit vreemde oorde het my pad gekruis. Ek het baie liefde en omgee ervaar.

Die regte mense kom op die regte tyd oor ons pad.

Hulle kom met die nodige kennis, hulp, raad of deernis wat ons nodig het. Hierdie mense gehoorsaam hulle bevel en tree op wanneer dit tyd is. Almal van ons vorm deel van ‘n groter geheel. Ons moet ons kennis deel en met liefde help. Dit is egter belangrik om ook die hulp van ander met liefde te ontvang.

Ons het meer moed, deursettingsvermoë en probleemoplossings vaardighede as wat ons besef.

Wanneer ek nadink oor my en my hartsmense se krisistye, is ek net verstom. Krisistye laat ons toe om onderontwikkelde aspekte van onsself te ontdek.

Ek kies my fokus.

Vrees en angs oor al die wat-as-vrae beroof my van energie, vrede en vreugde. Ek het beheer oor my denke en moet kies waar ek dit fokus. My gedagtes het ‘n impak op my emosies en my optrede. My verstand is soms soos ‘n wegholperd wat ek sukkel om in toom te hou, en ek moet daaraan werk om my gedagtes te fokus.

Ek moet deernis vir myself hê.

Op die ou end het ek ook geleer om deernis vir myself te hê. Vrees en angs is menslike emosies.

Groete

Emsia